Kadın İşçilerin Evlilik Nedeniyle İş Sözleşmesini Fesih Hakkı ve Sonuçları

Öz Çalışma hayatına yönelik mevzuatta farklı türden çalışma ilişkileri yer almaktadır. İşçi ile işveren arasındaki çalışma ilişkisinin her zaman devamlılık arz etmesi beklenemez. Çalışma ilişkilerinin değişik şekillerde sona ermesi mümkündür. Bu noktada kadın işçilerin iş sözleşmelerini sona erdirebilmeleri için özel düzenleme sevk edilmiştir. Kadın işçilerin evlenmeleri halinde, sırf evlilik nedeniyle kendi iradeleri ile iş sözleşmelerini sona erdirmeleri mümkün kılınmıştır. Evlilik nedeniyle iş sözleşmesinin feshi yalnızca kadın işçiler için haklı neden sayılmıştır. Bu haliyle kadın işçilerin iş sözleşmelerini sona erdirdiklerinde kıdem tazminatı alacağına hak kazanacakları belirtilmiştir. Bu çalışmada kadın işçilerin evlilik nedeniyle iş sözleşmelerini sona erdirebilme hakkı ve sonuçları üzerine değerlendirmeler yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Kadın işçi, Evlilik, İş sözleşmesinin feshi, Kıdem tazminatı

The Right and Consequences of Termination of The Employment Contract of Female Workers due to Marriage

PDF

___

Aktay, A.N., Arıcı, K., Ve Senyen K, E.T. (2009), İş Hukuku, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Alp, M. (2003), İşçinin Feshe Karşı Korunması ‘İş Güvencesi Yasası’, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5 (1), 1-40.
Alpagut, G. (1998), Belirli Süreli Hizmet Sözleşmesi, Ankara: Konuk Kitabevi.
Anadolu, F.K. (2003), Kıdem Tazminatı Koşulları Ve İşçinin Kıdeminin Hesaplanması, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,10, 239-264.
Bozkurt, H.A. (2001), İş Davaları, Ankara: Adil Yayınevi.
Centel, T. (2009), Kıdem Tazminatında Pozitif Ayrımcılık, Sicil İş Hukuku Dergisi, 15, 5-10.
Çelik, N., Caniklioğlu, N., ve Canbolat, T. (2015), İş Hukuku Dersleri, İstanbul: Beta Yayınları.
Çil, Ş. (2007). İş Hukukunda İbra Sözleşmesi, İstanbul: Legal Yayıncılık.
Esener, T. (1978), İş Hukuku, Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
Günay, C. İ. (2010), İş Güvencesi Uygulamasında Hukuki Sorunlar Ve Öneriler, Osman Güven Çankaya'ya Armağan, Ankara: Kamu İşletmeleri İşverenleri Sendikası.
Işıklı, A. (2002). İş Hukuku, Ankara: İmaj Yayınevi.
Kaplan, E. T. (1987), İşverenin Fesih Hakkı Sınırları, Hüküm Ve Sonuçları, Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Kılıçoğlu, A. (2012), Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Yeni Borçlar Kanunu’na Göre Hazırlanmış 15. Basım, Ankara: Turhan Yayınevi.
Manav, A. E. (2010), İş Hukukunda Rekabet Yasağı Sözleşmesinin Geçerlilik Koşulları, TBB Dergisi,87, 322-364.
Mollamahmutoğlu, H., Astarlı, M., Ve Baysal, U. (2014), İş Hukuku, Ankara: Turhan Kitabevi.
Narmanlıoğlu, Ü. (2014), İş Hukuku Ferdi İş İlişkileri I, İstanbul: Beta Yayınları.
Oğuzman, K. (1955), Türk Borçlar Kanunu Ve İş Mevzuatına Göre Hizmet ‘İş’ Akdinin Feshi, İstanbul: İstanbul Akgün Matbaası.
Önen, T. (1999), Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Ankara: Yargı Yayınevi.
Sümer, H. H. (2015), İş Hukuku, Konya: Mimoza Yayınları,
Süzek, S. (2014), Yeni Türk Borçlar Kanunu Çerçevesinde İşçinin Rekabet Etmeme Borcu, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası,72 (2), 457-467.
Süzek, S. (2015), İş Hukuku, İstanbul: Beta Yayınları.
Şakar, M. (2019), Meslek Yüksekokulları İçin İş Hukuku Ve Sosyal Güvenlik Hukuku, İstanbul: Beta Yayınları.
Yargıtay 9. Hd. E. 2007/18608 K. 2008/14177 T. 3.6.2008, Yargıtay 9. Hd. E. 2012/10999 K. 2014/16076 T. 20.5.2014, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi. E. 2012/10999 K. 2014/16076 T. 20.5.2014, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi E. 2012/10999 K. 2014/16076 T. 20.5.2014, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi E. 2017/10878 K. 2018/5005 T.27.2.2018, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi E. 2014/17600 K. 2015/30741 T. 2.11.2015, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi. E. 2015/43996 K. 2016/11482 T. 26.5.2016, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi. E. 2007/18608 K. 2008/14177 T. 3.6.2008, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yarg. 9. Hukuk Dairesi. E. 2009/4140 K. 2011/3924 T. 18.2.2011, 04.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu E. 2016/22-2083 K. 2019/867 T. 4.7.2019 ,
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu E. 2017/22-2948 K. 2019/705 T. 18.6.2019, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi E. 2015/16611 K. 2015/22341 T. 18.6.2015, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi E. 2013/26197 K. 2014/4282 T. 13.2.2014,09.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi E. 2015/16611 K. 2015/22341 T. 18.6.2015, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi E. 2013/26197 K. 2014/4282 T. 13.2.2014, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi E. 2007/18608 K. 2008/14177 T. 3.6.2008, 10.02.2020 tarihinde www.kazancı.com adresinden alındı.