Mondros Mütarekesi’nden sonra başlayan işgaller çerçevesinde Anadolu’da demiryolları hatlarının kavşak noktalarından biri olan Eskişehir de İtilaf Devletleri tarafından kontrol altına alındı. Gerek uzun savaş yıllarının, gerekse yaşanan işgalin bir sonucu olarak Eskişehir’de de diğer Anadolu şehirlerinde olduğu gibi ciddi toplumsal sorunlar ortaya çıktı. Gayrimüslim ve Müslüman ahali arasındaki soğukluk ve İslam ahalinin içine düştüğü manevi çöküntü sonucunda yaşanan zührevi hastalıklar gibi problemler nedeniyle harekete geçen şehrin yönetici ve ileri gelenleri Islah-ı Ahvâl ve Ahlak Komisyonu’nu kurdular. Bu komisyonun kurulma gerekçesini içeren Esbâb-ı Mucibe Layihası ve komisyonun Nizamnamesi Dâhiliye Nezaretine sunuldu. Dâhiliye Nezareti, tayin ettiği mülkiye müfettişinin yaptığı değerlendirme sonucunda komisyonun kurulmasını reddetti. Bu ret kararına rağmen, hazırlanan nizamname ve konu ile ilgili yazışmalar mütareke döneminde yaşanan toplumsal sorunların anlaşılması açısından oldukça önemlidir.  

Within the framework of the occupations that started after the Armistice of Mondros, Eskişehir, which is one of the junction points of the railway lines in Anatolia, was controlled by the Entente States. As a result of both the long war years and the occupation, serious social problems emerged in Eskişehir as in other Anatolian cities too. As the result of coldness between non-Muslim and Muslim people and the moral collapse experienced by the Islamic population due to problems such as venereal diseases, the rulers and dignitaries of the city has established the Improvement of Status and Ethics Commission. Memorandum of Statement of Reasons including the reason for the establishment of this commission and the regulations of the commission were submitted to the Ministry of Internal Affairs. The Ministry of Internal Affairs refused the establishment of the commission as the result of the assessment made by the Property Inspector thay they appointed. In spite of this rejection decision, the prepared constitution and correspondence related to the subject are very important in terms of understanding the social problems experienced during the armistice period.