Bu çalışma, Türkiye Düzey 2 Bölgeleri’ndeki yapısal dönüşümü hızlandıracak politikaların belirlenmesinde önemli bir role sahip olan “ekonomik karmaşıklık analizi” çerçevesinde şekillenmiştir. Bu yaklaşımda kullanılan değişkenler, bölgeler arasındaki üretim yapısı farklılıklarını veya benzerliklerini belirlemede oldukça kullanışlı olması nedeniyle çok sayıda kalkınma planını etkilemektedir. Bu nedenle, çalışmada Türkiye Düzey 2 bölgeleri ekonomik karmaşıklık analizi yardımıyla sınıflandırılmaktadır. Bu çalışma bölgeler arasındaki farklı politika önerilerini tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu tespiti yapmak için, var olan üretim yapısıyla bölgelerin gelecekteki büyümeleri arasındaki ilişkiyi inceleyen ekonomik karmaşıklık analizi değişkenleri kullanılmıştır. Bu çalışmada ilk olarak, kümeleme analizi teknikleri farklı bölgeleri ekonomik karmaşıklık analizine göre sınıflandırmak için kullanılmaktadır. Daha sonra, imalat sanayinde yapısal dönüşümü hızlandırmayı amaçlayan bazı politikalar önerilmektedir. Son olarak, bölgelerin ECI endeksleri tartışılmaktadır.Çalışmadan elde edilen ön bulgulara göre, TR 10 (İstanbul), TR 42(Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova), TR 51 (Ankara) ve TR 31(İzmir) Türkiye’nin öne çıkan gelişmiş bölgeleridir

This paper has been formed in the framework of the “economic complexity approach” which has a cruel role in identifying policies that accelerate current structural transformation at Turkish NUTS 2 regions. This approach influence a large scale of development plans due to the fact that its variables are very useful to determine the similarities or differences of production structure among the regions. Thus, Turkish NUTS 2 regions are being classified by means of the economic complexity approach. This paper aims to specify different policy implications among the regions. To do this, we make a concrete connection via economic complexity variables between current output structure and future economic growth of regions. In this paper initially, cluster analysis is used to categorize different regions according to economic complexity. Then some policies that aim to accelerate structural transformation in manufacturing industries are proposed. After all, ECI values of the regions are being discussed. Preliminary results suggest that, TR10 (İstanbul), TR 42 (Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova) TR 51 (Ankara) and TR 31 (İzmir) are the most developed regions which departed from other regions of the country