Herkesin sağlık hizmetlerine erişim sağlaması Türk Sağlık Politikasının en önemli hedeflerinden birisidir. Bu çalışma 2002 ve 2003 yıllarına ilişkin veri seti kullanılarak, Türk Sağlık Sisteminin, eşit ihtiyaca eşit tedavi uygulanması şeklinde tanımlanan yatay hakkaniyet prensibi ile uyumlu olup olmadığını incelemektedir. Analiz, ayakta alınan sağlık hizmetleri, yatarak hastane hizmetleri ile koruyucu ve diğer sağlık hizmetleri için, yatay hakkaniyetsizlik endeksi yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Yapılan analiz sonucunda incelenen tüm sağlık hizmetleri açısından istatistiki olarak anlamlı ve pozitif bulunan Konsantrasyon Endeksi 2002 ve 2003 yıllarında Türkiye’de eşit ihtiyaca eşit tedavi verilmediğini ortaya koymuştur. Hakkaniyetsizlik koruyucu ve diğer sağlık hizmetleri için diğer sağlık hizmetlerine göre daha yüksektir. Konsantrasyon Endeksinin ayrıştırılması sonucunda hakkaniyetsizliğe neden olan en büyük etkenin ölçeklendirilmiş logaritmik harcamalar olduğu görülmüştür.

Achievement of the access of all citizens to all health services is a major policy goal in Turkey. This paper empirically analyzes whether utilization of healthcare services in Turkey in 2002 and 2003 was consistent with horizontal equity principle. The horizontal inequity index method was used to examine equity in ambulatory services, hospitalization and preventive and other health care services. There is marked inequity unfavorable to lower quintiles of equivalised expenditure with respect to all three health care use variables. Horizontal inequity is highest for preventive and other healthcare services. Decomposition of the concentration index shows that major factor causing inequity is logarithmic equivalised expenditure.