İşitme Kayıplı Çocuğu Olan Bir Annenin Aile Eğitimi Sürecinin İncelenmesi

Öz Bu araştırmanın amacı işitme kayıplı çocuğu olan bir annenin, aile eğitimi sürecinin incelenmesidir. Eylem araştırması olarak desenlenen çalışmanın katılımcıları işitme kayıplı bir çocuğun annesi ve eğitimcidir. Araştırma verileri, aile eğitimi uygulamalarının videoteyp kayıtları, anneyle yapılan görüşmeler, geçerlik güvenirlik komitesi ses kayıtları ve araştırmacı günlükleri yoluyla toplanmıştır. Araştırma sürecinde toplam on seans aile eğitimi yapılmıştır. Aile eğitimi sürecinin incelenmesi amacıyla tüm seansların genel dökümü yapılmış, elde edilen verilere tümevarım analizi uygulanmıştır. Araştırma süresince her seans sonrası yazarlar arasında düzenlenen toplantılarla seans süresince karşılaşılan sorunlar saptanmış ve yeni bir eylem planı oluşturulmuştur. Oluşturulan eylem planı çerçevesinde bir sonraki aile eğitimi planlanarak uygulanmıştır. Çalışma süresince bu döngü sistematik bir şekilde sürdürülmüştür. Verilerin analizi sonucu 7 ana  tema, 9 alt temaya ulaşılmıştır. On seans eğitim sonrasında annenin çocuğun gelişimini destekleyen olumlu davranışlarında artış ve eğitimcinin aile eğitimi uygulamasında olumlu değişikler gözlenmiştir.

___

  • Akçamete, G., & Kargın, T. (1996). İşitme engelli çocuğa sahip annelerin gereksinimlerinin belirlenmesi [Determination of the mother’s needs who have children with hearing impairment]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(02), 7-24.Akçamete, G., & Tevhide, K. (1997). The effectiveness of early intrevention programs in the education of children with hearing impairtments. Retrieved from http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED413694.pdf.Altınyay, Ş., & Ertürk, B. (2015). Eğitim odyolojisi ve işitme engellilerde özel eğitim süreci [Educational audiology and educational process of the hearing impaired]. Türkiye Klinikleri J E.N.T.-Special Topics,5(2),100-10.Barmak, E. (2010) İşitme engelinin erken tanısının gelişim alanlarına etkisi [Effect of early detection of the hearing impairement on the other developmental areas]. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.Bates, E. (1976). Language and context: The acquisition of pragmatics. Orlando, Fla.: Academic Press.Belgin, E. (2011). İşitme engelli çocuklar ve eğitimleri: Çocuklarda işitme kaybı [Hearing impaired children and their education: Hearing loss in children]. N. Baykoç (Ed.), Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitim içinde (s. 187-190). Ankara: Eğiten kitap.Bloom, P. (2000). How children learn the meaning of words. Cambridge: MIT PressBrown, P.M., & Nott, P. (2005). Family-centered practice in early ıntervention for oral language development: Philosophy, methods and results. P. E. Spencer ve M. Marschark (Eds.). Advances in the spoken language development of deaf and hard-of-hearing children içinde (s. 136-165). USA: Oxford University Press. Brown, M. P., & Ramine, M.D. (2008). Flexibility of programme delivery in providing effective family-centered intervention for remote families. Deafness and Education International, 10(4), 213-225. doi.10i1179/146431508790559742.Clark, M. (2007). A practical quide to quality interaction with children who have a bearing loss. San Diego, CA: Plural Pub.Cole, E.B., & Flexer C. (2007). Children with hearing loss: Developing listening and talking, birth to six. San Diego: Plural Pub.Creswell, J. W. (2005). Educational research. New Jersey: Pearson Education.Dunst, C. J.(2002). Family centered practices: Birth through high school. Journal of Special Education, 36(3), 139-147.Dunst, C. J., Bruder, M. B., Trivette, C. M., Hamby, D., Raab, M., & McLean, M. (2001). Characteristics and consequences of everyday natural learning opportunities. Topics in Early Childhood Special Education, 21(2), 68-92.Dunst, C. J., & Dempsey, I. (2007). Family–professional partnerships and parenting competence, confidence, and enjoyment. International Journal of Disability, Development and Education, 54(3), 305-318.Estabrooks, W. (2006). Auditory-verbal therapy and practice. USA: Alex Graham Bell Assn for Deaf.Gökcan, M. (1987). Aile eğitiminin işitme engelli çocukların ailelerinin beklentileri üzerine etkisi[Effect of early intervention on families’ expectations]. Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.Hardy, I. (2016). In support of teachers’ learning: Specifying and contextualising teacher inquiry as professional practice. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 44(1), 4-19. doi: 10.1080/1359866X.2014.987107 Howard W.F., Williams B., &Lepper C.E. (2011). Özel gereksinimi olan küçük çocuklar: eğitimciler aileler ve hizmet verenler için iyi bir başlangıç [Young children with special needs: A good start for teachers, families and other professionals]. (G. Akçamete, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık.Kaiser, A. P., & Hancock, T. B. (2003). Teaching parents new skills to support their young children’s development. Infants and Young Children, 16(1), 9-21.Kargın (2001). Kırsal bölgede yaşayan işitme engelli çocuklara yönelik geliştirilen bireyselleştirilmiş aile eğitim programının etkililiğinin değerlendirilmesi [Evaluation of the effectiveness of the individualized family education program developed for hearing impaired children in rural areas]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 3(1), 49-60Mahoney, G. (2009). Relationship focused ıntervention (rfı): Enhancing the role of parents in children's developmental ıntervention. International Journal of Early Childhood Special Education, 1(1), 79-94.Mahoney, G., & Wiggers, B. (2007). The role of parents in early intervention: Implications for social work. Children and Schools, 29(1), 7-15.Mc Intyre, J., & Hobson, A.J. (2016) Supporting beginner teacher identity development: External mentors and the third space, Research Papers in Education, 31(2), 133-158. doi: 10.1080/02671522.2015.1015438.Moeller, M. P. (2000). Early intervention and language development in children who are deaf and hard of hearing. American Academy of Pediatrics, 106(3), 1-11.Moeller, M. P., Carr, G., Seaver, L., Stredler-Brown, A., & Holzinger, D. (2013). Best practices in family-centered early intervention for children who are deaf or hard of hearing: An international consensus statement. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 18(4), 429-445.Mustul, E. E., Turan, Z., & Uzuner, Y. (2016). İşitme kayıplı çocuğu olan bir annenin etkileşim davranışlarının aile eğitimi bağlamında incelenmesi [Evaluation of the interactive behaviors of a mother who has a child with hearing loss in the context of early intervention]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 17(1).Reichmuth, K., Embacher, A. J., Matulat, P., am Zehnhoff-Dinnesen, A., & Glanemann, R. (2013). Responsive parenting intervention after identification of hearing loss by universal newborn hearing screening: The concept of the Muenster Parental Programme. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 77(12), 2030-2039.Stika, C. J., Eisenberg, L. S., Johnson, K. C., Henning, S. C., Colson, B. G., Ganguly, D. H. et al. (2015). Developmental outcomes of early-identified children who are hard of hearing at 12 to 18months of age. Early human development, 91(1), 47-55.Turan, Z. (2010). İşitme kayıplı çocuklarda doğal işitsel-sözel yaklaşımla sürdürülen bir aile eğitimi çalışmasının incelenmesi [An early natural auditory-oral ıntervention approach for children with hearing loss: A qualitative study]. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 10(3), 1697-1756Turan, Z. (2014). Teacher goals in an early intervention program for children with hearing loss. European Journal of Research on Education, 2(2), 146-153.Tüfekçioğlu, U. (2013). Çocuk eğitiminde oyun ve önemi [Play in early childhood education].. Tüfekçioğlu, U. (Ed.) Çocukta oyun gelişimi içinde (s. 1-36). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Yayınları.Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri [Qualitataive methodology in social sciences ]. (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.