Otel İşletmelerinde İşe Alıştırma Eğitiminin İşgören Performansına Etkisi Üzerine Kazakistan'da Bir Uygulama

Bilgi, teknoloji ve değişimin yoğun olarak yaşandığı günümüz otel işletmelerinde, çalışanların işlerine en çabuk ve en verimli şekilde uyum sağlamaları artık vazgeçilmez bir unsurdur. Otel işletmeleri, yeni işe aldıkları ya da görev alanını değiştirdikleri işgörenin, yeni görevine, yeni çalışma ortamına, yeni iş arkadaşlarına, yeni bir işletme kültürüne ve yeni yöneticilerine uyum sağlamaları amacı ile çeşitli işe alıştırma oryantasyon programları uygulamaktadırlar. İşletmelerde uygulanan işe alıştırma eğitiminin amacı, işgörenlerin iş tatminini, iş başarısını, dolayısıyla işletmenin performansını arttırmaktır. Bu bilgiler ışığında çalışmada, otel işletmelerinde çalışan işgörenlere uygulanmış olan işe alıştırma eğitimi ile işgören performansı arasındaki ilişkinin varlığının ampirik olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Kazakistan’da Almatı şehrinde bulunan dört ve beş yıldızlı otellerde çalışan işgörenler üzerinde işe alıştırma eğitimi anketi uygulanmıştır. İşe alıştırma ve işgören performansı arasındaki ilişkiyi ortaya koyabilmek için, Pearson Korelasyon analizine başvurulmuştur. Yapılan Korelasyon analizi sonucunda işe alıştırma değişkeni ile isgörenlerin performansı arasında pozitif yönde r=0,605 bir ilişki tespit edilmiştir. Determinasyon katsayısı ise r2=%36 dır. Dolayısı ile, diğer değişkenler sabit kalmak koşulu ile iş gücü performansındaki değişimin %36’sı işe alıştırma eğitiminden kaynaklandığı söylenebilir. Buradan hareketle işe alıştırma eğitiminin işgören performansını olumlu etkilediğini söylemek mümkündür

Anahtar Kelimeler:

Otel işletmeleri, insan kaynakları, işe alıştırma eğitimi, işgören performansı

THE ROLE OF TRAINING PROGRAM IN HOTEL INDUSTRY AND ITS EFFECT ON EMPLOYEE PERFORMANCE A RESEARCH IN KAZAKHSTAN

In the period of crossing knowledge and speed, the adaptation of hotel staff to their business is a non-rejectable point. The administration of the hotel, apply different orientation training programmes for new comers or employees, who switched to the other departments, in order to cooperate with a new job, new atmosphere, new staff, new business culture and a new administrator. The aim of the orientation training program is the job satisfaction of the employee, the progress of the job, consequently the increase of the performance at the enterprises. From these research perspectives, it is aimed to evaluate empirically the existence of the relationship between orientation training program and employee performance. Orientation training program questionnaire was applied to employees at four and five stars hotels in Almaty city in Kazakhstan. In order to highlight the relationship of orientation training program and employee performance, Pearson Correlation analysis was made. After having support from the data gathered by Correlation analysis, the results indicate the positive relationship r=0.605 of orientation training program and employee performance. Determination scale is r= 36% . Consequently, 36% of the positive change of employee performance depends on orientation training program. Therefore, it is possible to state the positive effect of orientation training program on employee performance

Keywords:

Hotel industry, human resources, orientation training program, employee performance,

PDF

___

ALTUNBULAK, L. (1999). İşletmelerde Örgütsel Yapıdaki İşgören Eğitimi ve Yöntemlerinin Türk Sanayisinde Konumu İle Döküm Sektöründeki Bir İşletmede Uygulamalı Durumu ve Yeni Düzen Önerisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).

AYDIN, V. (1977). Örgüt Gerçeği ve Personel Sorunları. Ankara: Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını.

BAŞ, İ. M. ve TARTAR, A. (1991). İşletmelerde Verimlilik Denetimi, Ölçme ve Değerlendirme Modelleri, Ankara: Milli Prodüktivite Merkez Yayını, Verimlilik Dergisi, No: 435.

BİNGÖL, D. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayım Dağıtım A.Ş.

ÇALIK, T. (2003). Performans Yönetimi, Tanımlar, Kavramlar, İlkeler. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

ÇİL, B. (2004). İstatistik. 4. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.

DESSLER, G. (2003). Human Resourse Managment. New Jersey: Pearson Education İnc.

KAYNAK, T. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi, İnsan Kaynakları Yönetimi Anabilim Dalı.

KOZAK, M. (2004). Otel İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örnek Olaylar. Ankara: Detay Yayıncılık.

SABUNCUOĞLU, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.

SEYMEN, A.O. (1995). İnsan Kaynakları Yönetiminde İşgören Performansının Değerlendirilmesi Sürecinin Konaklama İşletmeleri Açısından İncelenmesi ve Bir Model Önerisi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Anabilim Dalı. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).

SHERMAN W.A. ve BOHLANDER, W.G. (1992). Managing Human Resources. 9.th. Edition. Ohio: College Division, South- Western Publishing.

TOPALOĞLU, M; KOÇ, H. (2002). Büro Yönetimi. Kavramlar ve İlkeler. Ankara: Seçkin Yayıncılık Sanayi ve Ticaret A.Ş.

TOPALOĞLU, M; SÖKMEN, A. (2003). İşe Alıştırma (Oryantasyon) Eğitiminin Etkinliği ve İşgören Performansı İlişkisi (Ankara’da Bir Uygulama). Ankara: Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 2.

UMDU, A. (2002). İşe Yeni Alınan Personelin Eğitimi ve Çağrı Merkezlerinde Oryantasyon Eğitimi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ensti- tüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı. (Yayınlanmamış Yüksek Li- sans Tezi).

YÜKSEL, Ö. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.

www.ulker.com.tr/ulkerportal/kurumsal/insan_kaynakları/yaklaşım (Erişim Tarihi: 12.12.2004).