KIRSAL TURİZM GELİŞTİRME SÜRECİNDE BELEDİYE BAŞKANLARININ GÖRÜŞLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Küçük ölçekli alt yapısı ve kırılganlığı nedeniyle kırsal turizmde yerel yetkililerin desteği kaçınılmazdır. Yerel halk tarafından seçilmiş temsilciler olarak yerel yetkililer düzeyinde belediyeler; kırsal turizmde oldukça önem arz eden paydaş kurumlardır. Lider, stratejist, koordinatör ve ortak olarak belediyelerin kırsal turizmde rol üstlenmesi beklenmektedir. Bu araştırmada belediye başkanlarının demografik özellikleriyle, kırsal turizm alt boyutlarına yönelik görüşleri arasındaki ilişki analiz edilmektedir. Araştırma kapsamında 460 kırsal belediye başkanına anket uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarında belediye başkanlarının kırsal turizm bağlamında organizasyonel yapı geliştirme ve toplumsal farkındalık oluşturma çalışmalarında daha istekli oldukları, ürün geliştirme ve ürün pazarlama çalışmalarında ise daha zayıf oldukları tespit edilmiş, belediye başkanlarının kırsal turizme daha çok katılımlarını teşvik edebilecek öneriler geliştirilmiştir.

A Research on the Opinions of Mayors Within the Context of the Development of Rural Tourism

The support of the local authorities for rural tourism is vital due to the fragility and the small-scale infrastructure of these places. Municipalities, whose members are elected by the local inhabitants are highly crucial shareholders. Municipalities, which may considered as the leader, strategist, coordinator and stakeholders in rural tourism, are expected to take part in rural tourism. This study analyzes the relationship between the demographic characteristics of the mayors and their opinions on sub-dimensions of rural tourism. 460 mayors of rural municipalities have been surveyed. The study found that the majors were more interested in activities on organizational structural development and increasing social awareness, whereas they were weaker in terms of product development and marketing efforts. Within this context, the study concludes with suggestions to promote involvement of majors in rural tourism

___

  • Ağaoğlu, O. K. (1992). Yerel yönetimler ve turizm. Anatolia Turizm, Çevre ve Kültür Dergisi, 3(4), 18-23.
  • Akça, H., Sayılı, M. & Esengün, K. (2004). Türkiye’de kırsal kalkınma modelleri arayışında kırsal turizm yaklaşımı önerisi. Üçüncü Sektör Kooperatifçilik Dergisi, (145), 1-13.
  • Andriotis, K. (2002). Local authorities in Crete and the development of tourism. The Journal of Tourism Studies, 13(2), 53-62.
  • Azaklı, S. & Özgür, H. (2004). Belediyelerin turizme yönelik ve turizmi etkileyen hizmetleri. A. Yüksel ve M. Hançer (Editörler). Turizm ilkeler ve yönetim. (s.121-142). Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Bal, H. (1995). Turizmin kırsal toplumda aile içi ilişkilere etkisi (Antalya’nın üç köyünde karşılaştırmalı bir araştırma). İstanbul: Doğa-İnsan Yayınları 1.
  • Baş, M., Kılıç, B. & Güçer, E. (2007). Türkiye’de yerel yönetimler ve turizm. Mevzuat Dergisi, Kasım 9(119), 1-12.
  • Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. & Köklü, N. (2012). Sosyal bilimler için istatistik. (10. Baskı). Ankara: A Pagem Akademi.
  • Cai, L. A. & Li, M. (2009). Distance-segmented rural tourists. Journal of Travel & Tourism Marketing, (26), 751-761.
  • Campanhola. C. & Graziano da Silva. J. (1999). Tourism in the rural area as a new opportunity for small farmers. Texto para Discussão. IE/UNICAMP n. 72. June.
  • EC (1999). Towards quality rural tourism. Brussels: Enterprise Directorate General Tourism Unit.
  • Elliot, J. (1997). Politics of tourism. London, UK: Routledge.
  • Eraqi. M. (2010). Rural tourism quality: Fayoum as a rural tourist destination in Egypt. International Journal Tourism Anthropology, 1(1). 70-86.
  • Ertuna, B., Güney, S., Güven, Ö. & Aydemir, N. (2012). Yerel halkın kırsal turizm gelişimine katılma isteğini etkileyen unsurlar: Kastamonu örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 2(2), 59-66.
  • Hall, C. M. & Jenkins, J. M. (1998). The policy dimensions of rural tourism and recreation. In R. Butler, C. M. Hall & J. M. Jenkins (Eds.), Tourism and recreation in rural areas. (p.28-42). Chichester: Wiley&Sons.
  • Hegarty. C. & Prezeborska. L. (2005). Rural and agri-tourism as a tool for reorganising rural areas in old and new member states: A comparison study of Ireland and Poland. International Journal of Tourism Research. 7(2). 63-77.
  • Holland, J., Burian, M. & Dixey, L. (2003). Tourism in poor rural areas. PPT Working Paper, (12), 1-36.
  • http://www.southhams.gov.uk/administration/committee_agendas/prosperity_pdg/23Jun 05/Tourism%20and%20Marketing%20Strategy%20Review_Appendix%20A_23.06.05.
  • pdf adresinden 12 Kasım 2011’de alınmıştır.
  • Ishikawa. N. & Fukushige. M. (2007). Who expects the municipalities to take the initiative in tourism development? Residents’ attitudes of Amami Oshima Island in Japan. Tourism Management, (28), 461- 475.
  • Karkın, N. (2007). Sağlık hizmetlerinin dönüşümü sürecinde yerel yönetimlerin tutum ve beklentileri: Büyükşehir belediyeleri örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Kastenholz. E., Davis. D. & Paul. G. (1999). Segmenting tourism in rural areas: The case of North and Central Portugal. Journal of Travel Research. 37. 353-363.
  • Kokkranikal, J. J. & Baum, T. (2002). Human resources development for tourism in rural communities: A case study of Kerala. Asia Pacific Journal of Tourism Research, (7) 2, 64-76.
  • Long, J. (1994). Local authority tourism strategies-a British appraisal. The Journal of Tourism Studies, 5(2), 17-23.
  • Middleton, V. T. C. & Hawkins, R. (1998). Sustainable tourism: A marketing perspective. (First published), London: Butterworth-Heinemann.
  • Mitchell, M. & Derek, H. (2005). Rural tourism and sustainable business: Key themes and issues. In H. Derek, I. Kirkpatrick and M. Mitchell (Eds.), Rural Tourism and Sustainable Business. (p.3-12). Clevedon-Buffalo-Toronto: Channel View Publications. Momsen, J. H. (2000). Encyclopedia of Tourism. J. Jafari (Ed). London, GBR: Routledge. Nuckolls, J. & Long, P. (2009). Organizing resources for tourism development in rural areas. Center for Sustainable Tourism East Carolina University.
  • Web: www.sustainabletourism.org adresinden 10 Mart 2010’de alınmıştır.
  • Olalı, H. & Timur, A. (1988). Turizm ekonomisi. İzmir: Ofis Ticaret Matbaacılık San. Ltd. Şti.
  • Özmen, A. (1999). Örnekleme. A. A. Bir (Editör). Sosyal Bilimlerde araştırma yöntemleri. (s.23-54). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 1081.
  • Öztürk, Y. & Ayaz, N. (2010). Turizm olgusunda Yerel Gündem 21 uygulamaları üzerine bir araştırma. O. E. Çolakoğlu (Editör). 11. Ulusal Turizm Kongresi. (s.324-333). Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Reed, M. G. (1997). Power relations and community based tourism planning. Annals of Tourism Research. 24(3), 566-591.
  • Ribeiro, M. & Marques, C. (2002). Rural Tourism and the development of less favoured areas-between rhetoric and practice. International Journal of Tourism Research, (4), 211- 220.
  • Soykan, F. (2003). Kırsal turizm ve Türkiye turizmi için önemi. Ege Coğrafya Dergisi, (12), 1-11.
  • Soykan, F. (2004). Kırsal alanların turizm potansiyelinin saptanması ve Şirince Köyü’ne (İzmir) uygulanması. Bornova-İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları: 122. Strömgren. M. & Andersson. R. (2010). The usage of safety management tools in Swedish municipalities. Safety Science, (48), 288-295.
  • Şerefoğlu, C. (2009). Kalkınmada kırsal turizmin rolü-2007-2013 yılları arasında ülkemizde uygulanacak olan IPARD kırsal kalkınma programındaki yeri, önemi ve beklenen gelişmeler. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, Ankara.
  • Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı (2008). Katılım öncesi yardım aracı kırsal kalkınma programı (IPARD 2007-2013). Ankara: Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Yayınları.
  • Tosun, C. Timothy, D. J. & Öztürk, Y. (2003). Tourism growth, national development and regional inequality in Turkey. Journal of Sustainable Tourism, (11), 133-161.
  • United Nations (2007). Report of the World Tourism Organization to the United Nations Secretary-General in preparation for the High Level Meeting on the Mid-Term Comprehensive Global Review of the Programme of Action for the Least Developed Countries for the Decade 2001-2010. Web
  • http://www.un.org/special- rep/ohrlls/ldc/MTR/WorldTourisminput.pdf adresinden 26 Kasım 2009‘de alınmıştır.
  • Ural, A. & Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Ünal, T. (1992). Yerel yönetimler ve turizm. Anatolia Turizm, Çevre ve Kültür Dergisi, (25-26), 5-7.
  • Vaughan, D. R., Jolley, A. & Mehrer, P. (1999). Local authorities in England and Wales and the development of tourism internet sites. Information Technology and Tourism, 2(2), 115-129.
  • Yeter, E. (1993). Yerel yönetimler açısından turizmde denetim boyutu. Anatolia Turizm, Çevre ve Kültür Dergisi, Mart-Nisan (2), 25-27.
  • Yüksel, F., Çevik, O. & Ardıç, K. (2008). Belediye başkanları gözüyle yerel yönetim sorunları. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, (1), 1-26. Yüksel. F. & Yüksel. A. (2008). Perceived clientelism: Effects on residents' evaluation of municipal services and their ıntentions for participation in tourism development projects. Journal of Hospitality & Tourism Research, 32(2). 187-208.
  • Zecevic, B. (2011). An Analysis of The Inclusion of Tourism in Local Development Strategies.
  • Web: http://rs.one.un.org/organizations/12/Local_strategies_and_tourism_Zecevic_FINAL_E
  • NG.pdf adresinden 16 Ekim 2011‘de alınmıştır.
  • Wang, Y. A. & Pfister, R. E. (2008). Residents' attitudes toward tourism and perceived personal benefits in a rural community. Journal of Travel Research, (47), 84-93.
  • Wilson, S., Fesenmaier, D. R., Fesenmaier, J. & van Es J. C. (2001). Factors for success in rural tourism development. Journal of Travel Research, (40), 132-138.