Paranın mutluluğu satın alamayacağı bilinen bir klişe olsa da, ekonomik büyümenin gerçekleştiği bir ülkede daha yüksek yaşam standartlarının sağlanacağı yadsınamaz bir gerçektir. Türkiye’de ortalama yaşam beklentisi 1960 yılında 50,5 yıl olarak saptanmış, günümüze gelinirken bu beklenti sürekli olarak artma eğiliminde olmuş ve 1990 yılında ortalama yaşam beklentisi 66’yı bulurken, 2015 yılına gelindiğinde bu değer 75’e ulaşmıştır. Bu artışta ekonomik büyüme, yaşam standartlarının iyileşmesi, sağlık sektörüne yapılan yatırımlar ve bu yapılan yatırımların sadece büyük şehirlere değil aynı zamanda diğer illere de giderek daha eşit bir biçimde dağıtılması etkili olmuştur. Bu çalışmada sağlık ekonomisi için önemli bir gösterge olan hastane yatak sayılarının illere dağılımındaki eşitsizlik, il bazında Sağlık Bakanlığı’na bağlı kuruluşlardaki hastane yatak sayıları, il bazında bakanlık dışı kuruluşlardaki hastane yatak sayıları ve il bazında toplam hastane yatak sayıları veri seti aracılığıyla, eşitsizlik göstergesi olarak Gini Endeksi, Theil T Endeksi, Theil L Endeksi, Atkinson Endeksi ve Hoover Endeksi kullanılarak 1977-2014 yıl aralığı için hesaplanmış ve yorumlanmıştır. Her üç veri setinde de hastane yatak sayılarının illere dağılımındaki eşitsizlik 1970’den 2014’e gelinirken bazı istisnai yıllar dışında azalmış ve bu da yapılan yatırımların genel olarak sadece metropollere değil aynı zamanda diğer illere de yapıldığını gözler önüne sermiştir.

Even though ‘money does not buy hapiness’ is a known cliche, it is an undeniable reality that in a country in which economical growth takes place, higher living standards are provided. In 1960’s the life expectancy was determined to be 50,5, as time passes the expectancy has been in an increasing manner, in 1990’s it was 66 while in 2015 it reached to 75. Economical growth, better living standards, the equal distribution of the investments for the health sector for both metropolitan and provinces are effective on this increase. In this study, the inequality in the distribution of hospital beds to the provinces of Turkey, which is one of the important indicator for health sector is measured and interpreted for the data sets for the institutions of Ministry of Health, for the institutions which are not working directly under the supervision of the ministry and for the total number by using Gini Index, Theil T Index, Theil L Index, Atkinson Index and Hoover Index for 1977-2014. It is observed that, as the time passes from 1974 to 2014, other than some exceptional years, the inequality was decreasing and the investments are made not only to metropolitan but also to provinces.