Belediyeler, belde sakinlerinin yerel nitelikteki ortak ihtiyaçlarını karşılamak üzere kurulan, karar organları seçimle göreve gelen, idari ve mali özerkliğe sahip kamu tüzel kişisidir. Belediyeler, geleneksel yerel hizmetleri yerine getirmekle yetinmeyerek, sosyal belediyecilik kapsamında halka sosyal hizmet ve sosyal yardım sunarlar. Sosyal belediyecilik, sosyal devlet anlayışının yerele yansımış biçimi olup, sosyal devletin, halka sunmakla görevli olduğu sosyal politikaya belediyelerin müdahil olmasıdır. Sosyal belediyecilik, sosyal devletten uzaklaşmanın aracı değil, sosyal devletin yükünü yerine getiren, sosyal hak anlayışını savunan bir yaklaşımdır ve toplumun tüm dezavantajlı gruplarına yansız hizmet verir. 5393 sayılı Belediye Kanunu ile 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun pek çok maddesinde, sosyal belediyeciliğe kanuni altyapı oluşturabilecek hükümler bulunmaktadır. Her iki kanun, belediyelere sosyal hizmet ve sosyal yardım konusunda genel yetki vermiştir. Ancak uygulamada, belediyeler, eşgüdüm, mali kaynak, sosyal doku ve uzman eleman eksikliği gibi sorunlarla karşılaşmaktadır. Bu çalışmada, sosyal belediyeciliğin uygulama alanları ile Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi’nin sunduğu sosyal hizmet ve sosyal yardımlar irdelenmektedir.

Municipalities, which have administrative and financial autonomy, are public corporate entities established to meet the needs of their inhabitants and their decision making bodies are elected by the electorate. Besides carrying out their traditional local government responsibilities, municipalities provide their inhabitants with social services and social aids in line with the concept of social municipality. Social municipality is the reflection of the understanding of social state at the local government level in which municipalities step into the social state’s duty to provide social policies to the public. Social municipality is not a means for pulling away from social state. On the contrary, it is an approach that helps fulfill social state’s responsibilities and that defends the understanding of social rights, and it impartially provides services to all the disadvantaged groups of the society. There are provisions in many of the articles of the Municipality Act 5393 and the Metropolitan Municipalities Act 5216 which may constitute a legal infrastructure for social municipality. Both laws entrust the municipalities with broad authorities and duties in terms of social services and social aids. However, in practice, municipalities are facing with some problems such as coordination, financial resources, social fabric and lack of specialized personnel. In this study, the scope of application of the social municipality understanding as well as the social services and social aids provided by the Şanlıurfa Metropolitan Municipality are examined.