Atama, “durum-işlem” kategorisinde yer alan tipik bir bireysel idarî işlemdir. Son dönemlerde, gerek kanun, gerekse kanun hükmünde kararnameler vasıtasıyla, atama ve benzeri işlemlerin doğrudan doğruya yasama organı tarafından tesis edildiği gözlemlenmektedir. Yasama organının kanun formunda idarî işlemler yapması; kuvvetler ayrılığı, yasama yetkisinin genelliği, hukuk devleti ve hak arama hürriyeti açısından çözülmesi gereken birçok meseleyi de beraberinde getirmektedir. Okuduğunuz çalışma, Anayasa Mahkemesi’nin bu husustaki önemli bir kararını (04.02.2010 tarihli, E. 2007/97, K. 2010/32 numaralı karar)[1] inceleyecek ve bağlantılı meselelerle ilgili değerlendirmelerde bulunacaktır.

Appointment is a typical individual administrative act, which takes place in the title of conditional act. Recently, it can be observed that, appointment and appointmentlike administrative acts are established by legislative body directly with statutes and statutory decrees. Establishment of individual administrative acts by legislative body with statutes and statutory decrees brings out problems that should be evaluated in the context of separation of forces, unlimitedness of legislative function, state of law and right to legal remedies. The paper that you are about to read will examine an important decision made by Turkish Constitutional Court (2010/32) and analyze related problems concerning this matter.