Devlet içinde egemenlik yetkisinin nasıl ve kimler tarafından kullanılacağı sorusu, ilk çağlardan günümüze önemini yitirmeyen bir konudur. Bu alandaki düşünsel temeller uzun bir süreçte ortaya konmaya çalışılmış, uygulamaları ise 18’inci yüzyıl sonunda başlamıştır. Demokratik rejimlerde kuvvetler ayrılığı ilkesinin uygulanması iki şekilde olmaktadır: Bunlardan birisi sert kuvvetler ayrılığı, diğeri ise parlamenter rejimdir. Her iki sistemin esaslarında ve uygulamalarında zamanla farklılıklar ortaya çıkmıştır. Siyasi partilerin sahneye çıkışı ile birlikte kuvvetler ayrılığı prensibinin uygulanması teoriden farklı olarak gelişmiş; yasama, yürütme ve yargı erklerinin işlevleri uygulama ile değişmiştir.

The question of how and by whom will the power of sovereignity within state be executed has been an important issue for ages. Ideas exposing the principles of interpretation of sovereignty had been advanced for a long period, but application of the theory in state structure has been put into practise since the end of the 18 th century. The operating of separation of powers in democracies is defined in two different ways. First one of these is rigid separation of powers regime and the second one is parliamentary regime. Both of the systems have differantiated in the sense of their basics and applications. With the emerging of the political parties in democracies, the theory of separation of powers has varied depending on application time and functions of the instutions of the government (legislative, executive and judiciary) has became different with the practise.