YOKSULLUĞUN 1-4 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARDA HASTALANMA SIKLIĞI ÜZERİNE ETKİLERİ

Amaç: Araştırma, Yoksulluğun 1-4 yaş grubu çocukların hastalanma sıklığı üzerine etkilerini incelemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın evrenini, Muş ili sınırları içinde sosyoekonomik düzeyi en düşük olan Yeşilyurt Mahallesi ve sosyoekonomik düzeyi en iyi olan Kültür-2 Mahallesinde ikamet eden 1-4 yaş grubu çocuklar oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini, sosyo-ekonomik düzeyi yüksek ve düşük olan mahalleler arasında hastalanma sıklığı bakımından %30’luk bir fark olacağı kabul edilerek, formülle hesaplanmış 260 çocuk oluşturmuştur. Anket formları 1-4 yaş grubu çocuğu olan annelere ev ziyareti yapılarak, yüz yüze görüşme yöntemi kullanılarak doldurulmuştur. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde, sayı, yüzde ve ki-kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Yeşilyurt mahallesindeki çocukların %16.9’unun yılda 3 kez kulak enfeksiyonu, %20.9’unun 5 kez ve daha sık ishal-kusma, %19.5’inin 5 kez ve daha sık idrar yolu enfeksiyonu geçirdiği, Kültür-2 mahallesindeki çocukların ise, %89.3’ünün yılda 1 kez kulak enfeksiyonu, %62.9’unun 1-2 kez ishal-kusma, %90.0’nının ise yılda 1-2 kez idrar yolu enfeksiyonu geçirdikleri tespit edilmiştir (p < 0.05). Sonuç: Sosyo-ekonomik düzeyi düşük mahallede yaşayan çocukların, daha fazla ve daha sık hastalandıkları tespit edildiğinden, ebe/hemşirelerin özellikle sosyo-ekonomik düzeyi düşük olan bölgelerde yaşayan çocukları belirleyerek sık takip etmeleri önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Yoksulluk, yoksulluk ve sağlık, yoksulluk ve çocuk, hemşire

The Effects of Poverty on theFrequency of llness in Children Aged 1-4 Years Objective: This research was made as a descriptive study for the purpose of examining the effects of poverty on the frequency of illness in children aged 1-4 years. Method: The research population was comprised of children aged 1-4 who lived in Yeşilyurt Subdivision, which has the lowest socioeconomic level in Muş province, and in Kültür-2 Subdivision, which has the highest socioeconomic level. The research sample was comprised of a total of 260 children who were chosen by using a formula that assumed that there would be a difference of 30% based on frequency of becoming ill between the high and low socioeconomic level subdivisions. Survey form was completed in face to face interviews with the mothers of 1-4 year old children during home visits. Data were evaluated on the computer. Number, percentage and Chi square test were used in the analysis of the data. Results: It was determined that 16.9% of the children in the Yeşilyurt Subdivision had ear infections three times a year, 20.9% had diarrhea-vomiting five or more times a year, and 19.5% had urinary tract infection five or more times a year; 89.3% of the children in the Kültür-2 Subdivision had ear infections once a year, 62.9% had diarrhea-vomiting once or twice a year and 90.0% had urinary tract infection once or twice a year (p

Keywords:

Poverty; poverty and health; poverty and child; nurse,

PDF

___

Arpacıoğlu Ö, Yıldırım M. Dünya’da ve Türkiye’de Yoksulluğun Analizi. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi 2011; 4(2): 60-76.

Apodaca C. Preventin Child Malnutrition: Health and

Malnutrisyon. J Child Poverty 2008; 14(1): 21-40.

Aslan G, Şenol S. Türkiye’de Bebek ve Çocukların Durumuna İlişkin Sorunlar ve Ebenin Rolü. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2006; 1(1): 64-72.

Aydoğdu NG, Bahar Z. Yoksul Kadınlarda Sağlık İnanç Modeli ve Sağlığı Geliştirme Modeli Kullanımının Meme ve Serviks Kanseri Erken Tanı Davranışlarındaki Değişime Etkisi. DEU Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi 2011; 4(1): 34-40.

Cresswell T. What is Child Public Health?. Current Pediatrics Elsvier 2004; 14(7): 612-8.

Durgun Ö. Türkiye’de Yoksulluk ve Çocuk Yoksulluğu Üzerine Bir İnceleme. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi 2011; 6(1): 143-54.

Hatun Ş, Etiler N, Gönüllü E. Yoksulluk ve Çocuklar Üzerine Etkileri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2003; 46(4): 251-60.

Hamzaoğlu O. Yoksulların Sağlığı Ne Durumda, Etken Ne, Sorun Nasıl Çözülür?. Toplum ve Hekim 2004; 19(1): 54-7.

Kaya F. Ağrı Kent Profilinde Sosyo-Ekonomik Boyutlarıyla Kentsel Yoksulluk. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2011; 15(2): 219-42.

Child Köse AH. Dünya Bankası ve Benzer Kuruluşların Raporlarında Yoksulluk, Ne İçin, Ne Zaman Var? Toplum ve Hekim 2004; 19(1): 23-6.

Magnuson K, Drzal V. Enduring Influences of Childhood Poverty. Focus 2009; 26(2): 32-7.

Ocak E. Yoksulun Evi. Yoksulluk Halleri. İstanbul, Sena Ofset Matbaacılık; 2002. p.85-105.

Oral NS. Çocuk Sağlığına Giriş. Halk Sağlığı Temel Bilgiler. 1.Baskı, Ankara, Özışık Ofset Matbaacılık; 1995. p.159-63.

Özcebe H, Bertan M, Akın L, Akgün S. Önemli Bazı Çocuk Sağlığı Sorunları. Halk Sağlığı Temel Bilgiler. 1. Baskı, Ankara, Özışık Ofset Matbaacılık; 1995. p.173-85.

Özkan Ö. Dünya Bankası Türkiye’de Yoksulluğu Araştırıyor. Toplum ve Hekim 2004; 19(1): 27-33.

Taşkın L. Kadın Sağlığına Giriş. Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği. 4. Baskı, Ankara: Sistem Ofset Matbaacılık; 2000. p.119-55.

Yurdakök M. Dünyada ve Ülkemizde Çocuk Sağlığı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2005; 48(3,9): 41-2.

Wagstaff A. Child Health On A Dolar A Day: Some Tentative

Science&Medicine 2003; 57(9): 1529-38. Comparisons. Social