TOPLUMDAKİ HEMŞİRELİK İMAJI: BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Öz Bu çalışma, toplumun hemşirelik imajını ölçebilecek Türk toplumuna uygun bir ölçüm aracı geliştirmek ve bu aracın psikometrik özelliklerini saptamak amacıyla metodolojik olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, bir üniversite hastanesinin polikliniklerine başvuran 350 birey oluşturmuştur. Hemşirelik İmajı Ölçeği (HİÖ) için oluşturulan 35 maddelik ölçek havuzundan, kapsam geçerliği sonucunda ve yapılan ön deneme uygulaması sonucunda madde çıkartılmamış, uzman görüş ve önerileri doğrultusunda düzenlemeler yapılmıştır. Ölçeğin bu haliyle madde toplam korelasyon değerleri 0.64 ile 0.30 arasında değişmektedir. Bu çalışmada HİÖ’nin madde-toplam korelasyon katsayısı 0.30 olarak kabul edilmiştir. Ancak 4 maddenin madde-toplam korelasyon katsayısı bu düzeyin altında bulunduğu için ölçekten çıkarılmış ve tekrarlanan madde ve güvenirlik analizi sonucunda ölçeğin Cronbach alfa katsayısı 0.81’e yükselmiştir. Yapılan “testtekrar test güvenirliği” sonucunda iki ölçüm arasında korelasyon katsayısı 0.70 olarak bulunmuş olup, iki ölçüm arasında doğrusal ve kuvvetli bir ilişki saptanmıştır. Ölçeğin yapı-kavram geçerliği için yapılan “faktör analizi” sonucunda üç faktör elde edilmiştir. Bu faktörler; genel görünüm, iletişim ve mesleki ve eğitimsel nitelikler olarak isimlendirilmiştir. Sonuç olarak, HİÖ’nin yüksek güvenirlik ve geçerlik göstergelerine sahip bir ölçme aracı olduğu saptanmıştır.

___

Akgül A (1997). Tıbbi Araştırmalarda İstatistiksel Analiz Teknikleri. Yüksek- öğretim Kurulu Matbaası, Ankara,169-178, 492-586.

Demir Y, Eşer İ (2005). Hastaların Hem- şirelik Hizmetlerinden Memnuniyetlerine İlişkin Bir Ölçek Çalışması. Modern Hastane Yönetimi Dergisi Ocak Şubat Mart:32-42.

Emiroğlu ON (1995). Sağlık personelinin ve toplumun hemşirelik imajı. IV Ulusal Hemşirelik Kongresi, Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu, 15-17 Kasım, Ankara.

Erkuş A (2003). Psikometri Üzerine Yazılar. 1. Baskı, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.

İnanç N, Üstünöz A (1998). Kadın güç ve hemşirelik. Hemşirelik Forumu 1(2): 65-70.

Karasar N (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 7. Baskı, Sim Matbaası, Ankara. 147-153.

Karasar N (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 7. Baskı, Sim Matbaası, Ankara. 147-153.

Khorshid L, Eşer İ, Çınar Ş ve ark. (2005). Öğrencilerin Toplumdaki Hemşirelik İmajına İlişkin Görüşleri Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi Özel Sayı (21): 581- 588.

Nunnally JC, Bernstein IH (1994). Psychometric theory (3nd ed.). New York, McGraw-Hill Inc.

Özcan A, Özgür H (1990). Hemşirelerin mesleki benliklerini algılayışları. II. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildirileri Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu, İzmir. 226-232.

Özgüven İE (2000). Psikolojik Testler. 4. Baskı, PDREM Yayınları, Ankara, 83-119.

Özsoy SA (2000). Toplumda Hemşirelik İmajının Belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 16: 1-19.

Tabachnick BG, Fidell LS (1996). Using multivariate statistics (3nd ed.). New York. Harper Collins College Publishers.

Taşocak G (1997). İstanbul Üniversitesindeki öğretim üyelerinin hemşireliğe ilişkin imgeleri. III. Hemşirelik Eğitim Sempozyumu, İstanbul Florence Nightingale Hemşirelik Yüksek okulu, İstanbul. 267-78

Tekin H (2000). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Gözden Geçirilmiş 14. Baskı, Yargı Yayınları, Ankara.

Tezbaşaran A (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. 2.Baskı, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.