SAĞLIK YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz Araştırma, sağlık yüksekokulu öğrencilerinin problem çözme beceri düzeylerinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmaya Celal Bayar Üniversitesi Manisa Sağlık Yüksekokulu’nda okuyan, çalışmaya katılmayı kabul eden ve ulaşılabilen 335 öğrenci alınmıştır (katılım oranı %82).Veriler, kişisel bilgi formu ve “Problem Çözme Ölçeği” kullanılarak 15-31 Mart 2007 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırmanın yürütülmesi için kurumdan ve öğrencilerden onam alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, tek yölü varyans, Kruskall Wallis, Mann Whitney U ve Student t-testi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre: öğrencilerin problem çözme becerilerinden aldıkları toplam puan ortalaması 94.35±16.98’dir. Okunan bölüm, yaş, cins, anne-baba eğitim düzeyi ve problem çözme ile ilgili eğitim alma durumu ile problem çözme becerisi açısından gruplar arasında anlamlı bir farkın olmadığı belirlenmiştir. Problem çözme becerisi ile öğrencilerin sınıfları arasında anlamlı bir fark saptanmıştır (p

___

Abaan S, Altıntoprak A (2005). Hemşirelerde problem çözme becerileri: öz değerlendirme sonuçlarının analizi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 12 (1): 62–76.

Aksan N (2006). Üniversite öğrencilerinin epistemolojik inançları ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.

Altun İ (2003). The perceived problem solving ability and values of student nurses and midwives. Nurse Education Today 23(8): 575-584.

Altunçekiç A, Yaman S, Koray Ö (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (Kastamonu ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi 13 (1): 93-102.

Bahar M (2006). Yataklı tedavi kurumlarında çalışan yönetici hemşirelerin problem çözme becerileri ve yaratıcılık düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Birol L (2000). Hemşirelik süreci. Bozyaka matbaacılık, İzmir.

Botti M, Reeve R (2003). Role of knowledge and ability in student nurses' clinical decision-making. Nursing and Health Sciences 5: 39–49.

Cholowski KM, Chan LKS (2004). Cognitive factors in student nurses’ clinical problem solving. Journal of Evaluation in Clinical Practice 10(1): 85–95.

Çam S, Tümkaya S (2006). Üniversite öğrencilerinde kişiler arası problem çözme. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 15(2): 119-132.

Çiçek HS, Albayrak N (2004). Hemşireler ile diğer bayan sağlık çalışanlarının problem çözme becerileri arasındaki farkın incelenmesi. Hemşirelik Forumu 7(2): 55-59.

Çilingir A (2006). Fen lisesi ile genel lise öğrencilerinin sosyal becerileri ve problem çözme becerilerinin karşılaştırması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Demir R, Engin E, Açıkel E ve ark. (2007). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi başhemşirelerinin yönetim becerilerini algılamaları ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. http://www.med.ege.edu.tr/~hemsirey/docum ents/c9.doc. (erişim:9 Ağustos 2007).

Gültekin A (2006). Psikolojik danışmanlık ve rehberlik öğrencilerinin problem çözme becerilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Kanbay A, Bozok D, Ünsar S ve ark. (2004). Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde çalışan hemşirelerin problem çözme becerilerinin değerlendirilmesi. III. Ulusal Hemşirelik Öğrencileri Kongresi özet kitabı, 29-30 Nisan, Edirne.

Katkat D, Mızrak O (2003). Öğretmen adaylarının pedogojik eğitimlerinin problem çözme becerilerine etkisi. Milli Eğitim Dergisi 158. http://yayim.meb.gov.tr/- dergiler/158/katkat.htm (erişim: 14 Ağustos 2007).

Kaya E (2005). Hemşirelerin problem çözme becerilerinin ve etkileyen bazı faktörlerin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.

Kelleci M, Gölbaşı Z (2004). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin problem çözme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 8 (2):1-8.

Korkut F (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 22: 177-184.

Savaşır I, Şahin N (1997). Bilişsel – Davranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları No: 9, Özyurt Matbaacılık, Ankara.

Taşçı S (2005). Hemşirelikte problem çözme süreci. Sağlık Bilimleri Dergisi (Journal of Health Sciences) (Ek Sayı:Hemşirelik Özel Sayısı) 14:73-78.

Taylan S (1997). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Taylor C (2000). Clinical problem-solving in nursing: insights from the literature. Journal of Advanced Nursing 31(4): 842-849.

Terzioglu F (2006). The perceived problemsolving ability of nurse managers. Journal of Nursing Management 14: 340–347.

Thomas NM, Newsome GC (1992). Factors affecting the use of nursing diagnosis. Nurs Outlook 40(4): 182-186.

Tümkaya S, İflazoğlu A (2000). Çukurova Üniversitesi sınıf öğretmenliği öğrencilerinin otomatik düşünce ve problem çözme düzeylerinin bazı sosyo-demografik değişkenlere göre incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Enstitü Dergisi 6(6): 143-158.

Yurttaş A, Yetkin A (2003). Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin empatik becerileri ile problem çözme becerilerinin karşılaştırılması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 6(1): 1-13.