POSTPARTUM KENDİNİ DEĞERLENDİRME ÖLÇEĞİNİN GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz Bu araştırma doğum yapan kadınların yeni döneme uyumlarını değerlendirmek üzere geliştirilen “Postpa-rtum Kendini Değerlendirme Ölçeği’nin (Postpartum Self Evaluation Questionnaire) güvenirlik ve geçerliğini değerlendirmek için yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Denizli il merkezinde yaşayan, postpartum üçüncü gün ile altıncı hafta arasında bulunan, 20-38 yaşları arasında, okuma–yazma ve Türkçe bilen, vajinal doğum yapmış, eşi ile birlikte yaşayan, kendisinde ve bebekte fiziksel ya da psikolojik bir rahatsızlık/sakatlık olmayan toplam 420 kadın oluşturmuştur. Ölçek, örneklem grubunda uygulandıktan sonra test-tekrar test için on gün arayla 100 anneye ikinci kez uygulanmıştır. Lederman ve Weingarten tarafın-dan 1981 yılında geliştirilen ölçeğin 7 alt boyutu ve 82 maddesi bulunmakta, toplam ölçek ve alt ölçek iç tutarlık güvenirlik katsayıları 0.81 ile 0.92 arasında değişmektedir. Türkçe’ye çevrilen ölçeğin güvenirliğini değerlendirmek için yapılan iç tutarlık güvenirlik katsayısı yüksek düzeyde (α =0.87), alt grupların iç tutarlık güve-nirlik katsayıları 0.64 ile 0.84 arasında bulunmuştur. Ölçeğin güvenirliğini değe-rlendirmede madde toplam puan analizi sonucuna göre r=0.30-0.59 arasında bulun-muş ve hiçbir madde ölçekten çıkartılmamış-tır. Ölçeğin test-tekrar test güvenirlik katsayısı ise yüksek düzeyde bulunmuştur (r=0.87). Bu sonuçlara göre ölçeğin Türk toplumu için geçerli ve güvenilir olduğuna karar verilmiştir.

___

Balcombe J (1992). Postnatal depression how can the distress be alleviated. Nursing Times 19(1):29-33.

Beck CT (1998). A rewiew of research ınstruments for use during the postpartum period. Maternal and Child Nursing 23(5):38-42.

Benson RC (1994). Obsteterics and Gynecoicgy. 7.Edition, Los Attes, Lange Medikal Publication, 235.

Blum JW, Beaudoin CM, Lemos LC (2004). Physical activitiy patterns and maternal weel-being in postpartum women. Maternal and Child Health Journal 8(3):163-169.

Collins LO, Tiedje H, Stommel E et al. (1992). Maternal role attainment and ıdentity in the postpartum period: stabilitiy and change. Nursing Research 35(2):68-71.

Crow K, Von Baeyer C (1989). Predictors of a positive childbirth experience, Birth 16(2):59. Erkuş A (2003). Psikometri Üzerine Yazılar. Birinci Basım, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, 57-72.

Güler K (1998). Prenatal bakımı etkileyen faktörlerle ilgili epidemiyolojik bir çalışma. Hemşirelik Bülteni 3:12.

Hodnett ED (1996). Nursing support of the laboring woman. Journal of Obstetric and Gynaecology Nursing 25(3):257-264.

Kiehl EM, White MA (2003). Maternal adaptation during childbearing in Norway, Sweden and United States, Scandinavian. Journal of Caring Sciences 17(2):96-103.

Lederman RP, Raff, BS, Carroll P (1981). Perinatal Parental Behavior: Nursing Research and Implications for Newborn Health, March of Dimes Birth Defects Foundation, Birth Defects:Original Article Series. Newyork 17(6): 200-231.

Lederman RP, Lederman E (1987). Dimensions of postpartum adaptation: comparions of multiparas 3 days and 6 week after delivery. Journal of Psyhosomatic Obstetrics and Gynaecology 7: 193-203.

Moore M (1983). Realities in Childbearing, Philadelphia, W.B.Saunders Company, 895.

Özdamar K (1999). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizleri-1 SPSS-Minitab, 2.Baskı. Kaan Kitabevi. Eskişehir.

Rubin R (1986). Puerperal Change. Nursing Outlook 9(12): 35-48.

Taşkın L (1997). Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği. 5. Baskı, Sistem Ofset Matbaacılık, Ankara, 365-366.

Tulman L, Fawcett J, Groblewski L et al. (1990). Building a programme of research from the roy adaptation model of nursing. Journal of Advanced Nursing 15(1): 720-72.

Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi-Cover
  • ISSN: 1309-5471
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi