KADININ DEĞİŞTİRİLEBİLİR YAZGISI “ŞİDDET”

Öz Dünya’da ve ülkemizde kadına yönelik uygulanan şiddet önemli bir halk sağlığı sorunudur. Kadına yönelik aile içi şiddetle ilgili çalışmalar tüm toplumlarda ve Türkiye’de sorunun ciddiyetini ortaya koymaktadır. Şiddet, sınıfa, kültüre, gelire göre bazı değişiklikler göstermekle birlikte, kadınların toplum içindeki yasal, sosyal, politik ve ekonomik eşitliği sağlamasını engellemektedir. Toplumda yaygın olmasına karşın bir buzdağına benzetilen şiddetin önlenmesi, erken dönemde tanılanması ve gereken girişimlerin başlatılabilmesinde hemşirenin üstleneceği rol önemlidir.

___

Abbott J, Johnson J, Koziol-McLain SR et al. (1995). Domestic violence against women. Incidence and prevalence in an emergency department population. Journal of American Medical Association 273(22):1763-1767.

Adam MN (2000). Domestic violence against women within migrant Indian and Pakistani Communities in the United States. Thesis Submitted as Partial Fulfilment of the Requirements For The Degree of Doctor of Philosophy In Social Work In The Graduate College of the University of Illinois at Chicago.

Baltaş Z (2000). Şiddet. Sağlık Psikolojisi- Halk Sağlığında Davranış Bilimleri, Remzi Kitabevi, 238-257.

Coid J, Petruckevitch A, Feder G et al. (2001). Relation between childhood sexual and physical abuse and risk of revictimisation in women:a cross-sectional survey. The Lancet 358 (9280):450-454.

Demir Ü (2000). Kadına yönelik aile içi şiddet. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 3(1): 57-61.

Ellsberg M, Pena R, Herrera A et al. (2000). Candies in hell: women’s experiences of violence in Nicaragua. Social Science & Medicine 51(11): 1595-1609.

Eryılmaz G (2001). Aile içi şiddet, kadın sağlığı ve hemşirelik. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 5(2):19-23.

Gömbül Ö (1998). Ailede kadına eşi tara- fından uygulanan şiddet ve şiddette mesleki role ilişkin hemşirelerin tutumları ile cinsiyet rol kayıpları arasındaki ilişki. T.C. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Programı Doktora Tezi, Ankara.

Güneş G, Kaya M, Pehlivan E (2000). Tıp fakültesi öğrencilerinin ailelerinde kadına yönelik aile içi şiddetle ilgili bir araştırma. Toplum ve Hekim 15(5): 391-397. Carıole AS (1997). Victims and victimizers. Haber S, Krainovich-Miller B, McMahon AL, Hoskins PP. Comprehensive Psychiatric Nursing, Fifth Edition, Mosby Company, 777-789.

Henderson A, Ericsen J (1994). Enhancing nurses’ effectiveness with abused women: awareness, reframing, support, education.

Journal of Psychosocial Nursing and Mental Health Services 32(6)11-15.

İlkkaracan P, Gülçür L, Arın C (1996). Sıcak yuva masalı. Metis Yayınları, İstanbul. Jordan CE, Walker R (1994). Guidelines for handling domestic violence cases in community mental health centers. Hospital & Community Psychiatry 45(2): 147-51.

Ka-Der (2003). Kadın Sorunlarına Çözüm Arayışı Kurultayı, Kadın sorunlarına çözüm arayışı kurultayı kadına yönelik şiddetin önlenmesi çalışma grubu, http://www.ka- der.org.tr/raporlar/kadin_siddet.doc (Erişim: Nisan 2005) .

Mariano DM (2001). Prevelance of domestic violence among registered nurses in their own intımate relationship. A Thesis Sub-mitted to the School of Graduate Studies in Partial Fulfilment of the Requirement for the Degree of Master of Science, Southern Connecticut State University, New Haven, Connecticut.

Martin S, Brian K, Amy OT et al. (1999). Sexual behaviors and reproductive health 121