JİNEKOLOJİ POLİKLİNİĞİNE BAŞVURAN KADINLARIN GENİTAL HİJYEN DAVRANIŞLARI

Öz Bu çalışma, Denizli il merkezindeki bir hastanenin jinekoloji polikliniğine başvuran hastaların genital hijyen davranışlarını belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışmanın evrenini, 1-31 Aralık 2005 tarihleri arasında jinekoloji polikliniğine genital enfeksiyon şikayeti ile başvuran 156 hasta oluşturmuş, örneklem seçimine gidilmeden çalışmaya katılmak isteyen 108 hasta (%69.2) örnekleme alınmıştır. Veriler sosyo-demografik veri formu ve “Genital Hijyen Davranışları Envanteri” ile elde edilmiştir. Veriler; yüzdelik, Kruskal Wallisvaryans analizii ve t testi ile değerlendirilmiştir. Araştırma kapsamındaki hastaların %50’si 22-28 yaşları arasında, %66.7’si ilk öğretim mezunu ve %46.3’ü müstakil evde yaşamaktadır. Hastaların %21.3’ünün adet sırasında ped değiştirme süresini 10 saat ve üzeridir ve, %13’ü vajinal duş yapmamaktadır. Hastaların eğitim durumu, yaşanılan konut tipi, çalışma durumu ve mensturasyonda ped değiştirme sıklığı ile genital hijyen davranışları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (p < 0.05). Lise ve üzeri eğitim düzeyinde olan, çalışan, apartmanda yaşayan ve 4-6 saat süre ile ped değiştiren hastaların genital hijyen alışkanlıkları daha iyi bulunmuştur.

___

Adak N (2002). Kadın ve sağlık. Sağlık ve Toplum 12: 15-21.

Bağdatköse A (2004). Vajinal akıntılar ve vajinal enfeksiyonlardan korunma yolları: IV.Ulusal Hemşirelik Öğrencileri Kongresi Bildiri Kitabı. Kök Yayıncılık, 350.

Czerwinski BS (2000). Variation in feminine hygiene practices as a function of age. Journal of Obstetric and Gynegologic Nursing 29(6): 625-633.

Duran Ö, Khorshid L (2004). Adölesan kız öğrencilerin mensturasyona ilişkin hijyenik uygulamalarının incelenmesi. IV.Ulusal Hemşirelik Öğrencileri Kongresi Bildiri Kitabı. Kök Yayıncılık, 116

Erbil N, Aşık F (2005). Kız öğrencilerin hijyen ve vajinal akıntı hakkında bilgi, tutum ve davranışları. Sağlık ve Toplum 15: 91-95.

Egan ME, Lipsky SM (2000). Diagnosis of vaginitis: American Family Physician 62:1095-1104.

Ege E, Eryılmaz G (2005). Genital hijyen davranışları envanterinin (GHDE) geliştirilmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 8: 67-75.

Ekizler H (1992). Genital enfeksiyonların önlenmesi ve tedavisinde sağlık eğitiminin rolü, I.Ulusal Ana Çocuk Sağlığı Sempozyum Kitabı, İstanbul, 83-89.

İnanç N (1998). Kadında iç genital organ kanserleri. Türk Hemşireler Dergisi 2:51-52.

Karanisoğlu H (1991). Kadın sağlığı yönünden vaginal enfeksiyonların önemi ve hemşirelik yaklaşımı. Hemşirelik Bülteni 5: 29-34.

Karatay G, Özvarış ŞB (2006). Bir sağlık merkezi bölgesindeki gecekondularda yaşayan kadınların genital hijyene ilişkin uygulamalarının değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 10: 7-14.

Öner S, Demirhindi H, Erdoğan Ş ve ark. (2004). Sağlık Ocağı bölgesinde 15-49 yaş arası kadınlarda genital enfeksiyon prevelansı. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 5: 138-144.

Özkan S, Demir Ü (2002). 15-49 yaş doğurganlık çağı kadınlarda vajinitisin tanımlanmasında hemşirenin etkinliğinin belirlenmesi ve vajinitisin oluşumuna neden olan faktörlerin incelenmesi. Sağlık ve Toplum 12: 54-61.

Reid G, Bruce AW (2003). Urogenital infections in women: can probiotics help? Postgraduate: Medical Journal. 79:428.

Sevil Ü, Özkan S ( 2004). Kadınlarda sık görülen vulvovajinal enfeksiyonlar (Ebe/Hemşireler İçin). Pakman Matbaacılık, İzmir, 2-4.

Taşkın L (2003). Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği. III.Baskı, Ankara: Sistem Ofset, 469-490.

Theroux R (2005). .Factors influencing women's decisions to self-treat. Journal of American Academic Nurse Practioner. 17: 156-162.

Yazıcı S (1991). 15-44 yaş grubu kadınların jinekolojik sorunları ve bu sorunların çözümündeki davranışları. Hemşirelik Bülteni 5:51-55.

Zhang J, ThomasA G, Leybovic E (1997). Vaginal douching and adverse health effects: a meta-analysis. American Journal of Public Health 87: 1207-1211.