İNTİHARLARIN ÖNLENMESİNDE HEMŞİRENİN SORUMLULUKLARI

Öz İntihar, biyolojik, genetik, psikolojik, sosyal, kültürel ve çevresel faktörlerin kompleks bir etkileşimi sonucu meydana gelen, önemli bir halk sağlığı sorunudur. İntihar girişiminde bulunan bireylerin bakımında görev alan sağlık profesyonelleri arasında, hemşirenin aktif ve önemli bir rolü vardır. Hemşire, her türlü intihar düşünce ve girişimini ciddiye almalı ve ipuçlarını değerlendirmelidir. Bu hastalara yaklaşımda empati kurabilmek, anlayışlı ve objektif davranmak, umut ve güven vermek son derece önemlidir. Bu makalenin amacı, hemşirelerin intihar riski bulunan bireyleri tanıması, gereksinimlerini belirlemesi ve uygun bakımı sağlamasına katkıda bulunmaktır.

___

Aseltine RH, DeMartino R (2004). An outcome evaluation of the SOS suicide prevention program. American Journal of Public Health 94(3): 446-451.

Atay İM, Gündoğar D (2004). İntihar davranışında risk faktörleri: Bir gözden geçirme. Kriz Dergisi 12(3): 39-52.

Atay İM, Kerimoğlu E (2003). Ergenlerde intihar davranışı. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 10(3): 128-136.

Batıgün Durak A (2005). İntihar olasılığı: Yaşamı sürdürme nedenleri, umutsuzluk ve yalnızlık açısından bir inceleme. Türk Psikiyatri Dergisi 16(1): 29-39.

Carpenito Moyet LJ (2005). Hemşirelik Tanıları El Kitabı. Çev. Ed. Erdemir F. Nobel, 227-229, İstanbul.

Çörüş G (2004). Uçurumun kıyısında: Bir sınır deneyimi olarak intihar girişimi. Popüler Psikiyatri 19:32-34.

Duman Çetinkaya Z (2002). ‘Herkese Sağlık’ hedeflerinden ‘intiharlara’ genel bir bakış. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Yüksek Okulu Hemşirelik Dergisi 12(49):11-21.

Kaplan H, Sadock BJ (1999). Klinik Psikiyatri El Kitabı. Çev. Ed. Abay E. Nobel, İstanbul 206-207.

Knox KL, Caine ED (2005). Establishing priorities for reducing suicide and ıts antecedents in the United States. American Journal of Public Health 95(11):1898-1901.

Murray BL, Wright K (2006). Integration of a suicide risk assesment and intervention approach: The perspective of youth. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing 13:157-164.

Okanlı A (2006). Suicid riski olan hasta ile çalışma. 42. Ulusal Psikiyatri Kongresi, İstanbul, 113-114.

Oyama H, Ono Y, Watanabe N et al. (2006). Local community ıntervention

Özgüven Devrimci H (2003). İntihar girişimlerinde krize müdahale. Kriz Dergisi 11(1): 25-34.

Özgüven Devrimci H, Soykan Ç, Haran S (2003). İntihar girişimlerinde sorun alanları ve tetikleyiciler. Kriz Dergisi 11(1):13-24.

Polat O, Dokgöz H, Saka E (2003). Çocukluk çağı intihar ve intihar girişimleri. Çocuk Forumu 6(1): 47-59.

Robinson J, McGorry P, Haris M G et al. (2006). Australia’s national suicide prevention strategy: the next chapter. Australian Health Review 30(3): 271-275.

Rogers JR, Lewis Miller M, Subich Mezydlo L (2002). Validity of the suicide assessment checklist in an emergency crisis center. Journal of Counseling and Development 80(4):493-502.

Siyez DM (2005). Ergenlik döneminde intiharın önlenmesi: Bir gözden geçirme. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 12(2):92-100.

Sun FK, Long A, Boore J et al. (2005). Suicide: A literature review and ıts implications for nursing practice in Taiwan. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing 12:447-455.

Sun FK, Long A, Boore J et al. (2006). A theory for the nursing care of patients at risk of suicide. Journal of Advanced Nursing 53(6):680-690.

Sun FK, Long A, Boore J et al. (2006). Patients and nurses’ perceptions of ward enwironmental factors and support systems in the care of suicidal patients. Journal of Clinical Nursing 15: 83-92.

through depression screening and group activity for elderly suicide prevention. Psychiatry and Clinical Neurosciences 60: 110-114.

Uğurlu Uludüz D, Uğur M (2001). Bir vak’a dolayısıyla intiharların gözden geçirilmesi. Yeni Symposium 39(1): 19-25.

Weeks Kenney S, Anderson MA, Harmon LS et al. (2004). Getting inside depression and suicide ideation. Nursing Management 35(10):42-46.

Yılmaz AT (1997). Fiziksel hastalığı olan intihar girişiminde bulunmuş hasta grubunun sosyodemografik ve psikiyatrik açıdan değerlendirilmesi. IV. Ulusal Konsültasyon- Liyezon Psikiyatrisi Kongresi, İstanbul, 194- 199.

Yılmaz AT, Özkan M (1997). Fiziksel hastalıklarda intihar. IV. Ulusal Konsültasyon- Liyezon Psikiyatrisi Kongresi, İstanbul, 146-153.

Yılmaz M, Öncel S (2006). Adölesan intiharları ve önlemede hemşirenin sorumlulukları. Hemşirelik Forumu Ocak- Nisan: 52-56. Yüksel N

depresyon-tanı ve tedavi. Çizgi Tıp, 250-251, Ankara.