Hemşirelik Öğrencilerinin Kanıta Dayalı Hemşireliğe Yönelik Tutumlarının İncelenmesi

Öz ÖZET Amaç: Bu çalışma, sağlık yüksekokulunda eğitim gören hemşirelik öğrencilerinin kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tiptedir. Çalışma 2014-2015 eğitim-öğretim yılında bir üniversitenin hemşirelik bölümünde öğrenimlerine devam eden iki, üç ve dördüncü sınıftaki 274 öğrenci ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında 15 soruluk anket formu ve 15 sorudan oluşan Kanıta Dayalı Hemşireliğe Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. İki bağımsız grup arasında niceliksel sürekli verilerin karşılaştırılmasında t-testi, ikiden fazla bağımsız grup arasında niceliksel sürekli verilerin karşılaştırılmasında Tek yönlü Anova testi kullanılmıştır. Anova testi sonrasında farklılıkları belirlemek üzere tamamlayıcı post-hoc analizi olarak Scheffe testi kullanılmıştır. Ölçeğin Cronbach α güvenirlik katsayısı .89 olarak bulunmuştur. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin %36.5’i ikinci sınıfta, %77.4’ü kız,  %67.5’i hemşirelik bölümüne isteyerek geldiğini,  %48.2’si okuduğu bölümden orta düzeyde memnun olduğunu, %63.5’i mesleki dergi aboneliğinin olmadığını, %61.3’ü hiç makale okumadığını belirtmiştir. Öğrencilerin “kanıta dayalı hemşireliğe yönelik inanç ve beklentiler” alt ölçek puan ortalamaları 27.3 ± 5.0; “kanıta dayalı uygulama niyeti” puan ortalamaları 14.4 ± 2.6; “kanıta dayalı hemşirelikle ilgili duygular” puan ortalamaları 15.1 ± 3.3; “kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutum ölçeği” puan ortalamaları 56.7 ± 9.5olarak saptanmıştır. Sonuç: Bu araştırmada öğrencilerin kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutum puanları olumlu düzeyde bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Kanıta Dayalı Hemşirelik; Hemşirelik Öğrencileri; Tutum   ABSTRACT Investigation of Nursing Students’ Attitudes Towards Evidence-Based Nursing Aim: This study was conducted to determine attitudes of nursing students studing at high school of health toward evidence-based nursing. Methods: It is a descriptive study. The study was carried out with 274 students at fist, second, third and fourth grade  who continued their education in a nursing department of a university in 2014-2015 education year. 15-questioned survey form and Attitude Towards Evidence-Based Nursing Scale were used to collect data. Comparing of  the continuous quantitative data between two independent groups, t-test was used  while comparinig of the continuous quantitative data among more than two independent groups, Unidirectional (One way) ANOVA test was used. Scheffe test as a describtive post-hoc analysis was used to determine differences after Anova test. The Cronbach α reliability coefficient of the scale was found to be .89. Results: 36.5% of students participated in the study were in the second year, 77.4% were female, 67.5% came to nursing department, 48.2% were moderately pleasedwith the department, 63.5% had no professional magazine subscription,% 61.3 didn’t read any articles. Students' “beliefs and expectations on nursing based on evidence "subscale score was detected as 27.3±5.0; "Evidence-based practice intention" average score was 14.4±2.6; "Feelings about Evidence-based nursing " average score was 15.1±3.3; "Evidence-based nursing attitude scale" mean scores were 56.7±9.5. Conclusion: In this study, students’ score of attitudes towards evidence-based students were found at a positive level. Keywords: Evidence-Based Nursing; Nursing Students; Attitude  

___

Atman Ü. Hasta Bakım Hizmetlerinin Kalitesinin Geliştirilmesinde Kanıta Dayalı Uygulamanın Rolü. III. Uluslararası Sağlıkta Performans Ve Kalite Kongresi Poster Bildiriler Kitabı: Ankara – Kasım 2011;149- 155.

Ay Ş, Akgöl H. Eleştirel Düşünme Gücü İle Cinsiyet, Yaş Ve Sınıf Düzeyi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi. 2008;1(2), 65-75. Babadağ K, Kara M. Kanıta Dayalı Hemşirelik Ve Meslekleşme. Atatürk Üniv. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2004; 7(2), 112-7.

Bayın G, Akbulut Y. Kanıta Dayalı Yaklaşım Ve Sağlık Politikası. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 2012; 1(2), 116- 132.

Çelik S, Yılmaz F, Karataş F, Al B, Karakaş NS. Hemşirelik Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Eğilimleri ve Etkileyen Faktörler. HSP 2015;2 (1),74-85.

Çopur EÖ, Kuru N, Seyman ÇC. Hemşirelikte Kanıta Dayalı Uygulamalara Genel Bakış. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2014; 1(2), 51-5.

Emiroğlu ON. Ünlü H. Terzioğlu F. Bulut H. Hemşirelerin Araştırmalara Katılma Durumları, Araştırmaya İlişkin Görüşleri ve Bilgi Gereksinimleri. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 2005; 1, 64-86.

Güvenç G. Doğum Eylemi Sürecinde Kanıta Dayalı Hemşirelik Uygulamalarının Tanımlanması Ve Değerlendirilmesi. Gülhane Askeri Tıp Akademisi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Ankara. 2004.

Karadağlı F. Hemşirelik Öğrencilerinin Profesyonel Değer Algıları Ve Etkileyen Faktörler. Mersin Univ. Sağlık Bilim Dergisi. 2016; 9(2), 81-91.

Karadaş A, Duran S, Ergün S. Hemşirelik Öğrencilerinin Hemşirelikte Araştırma, Gelişmelere Karşı Farkındalık Ve Tutumları. Uluslararası Hakemli Hemşirelik Araştırmaları Dergisi. 2015; 5,1-18.

Karagözoğlu Ş. Bilimsel Bir Disiplin Olarak Hemşirelik. C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 2005; 9 (1), 6- 14.

Kocaman G. Hemşirelikte Kanıta Dayalı Uygulama. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi. 2003; 5(2), 61-69.

Levi S. Use Of Evidence Base Practice İn Nursing. II. Uluslararası & IX. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı. İstanbul Üniversitesi Basım Ve Yayınevi Müdürlüğü. Antalya. 2003; 11-17.

Melnyk BM, Fineout-Overholt E. Transforming Healthcare From The İnside Out: Advancing Evidence Based Practice İn The 21st Century. Journal Of Professional Nursing. 2005; 21(6), 335-344.

Adıgüzel O, Tanrıverdi H, Özkan DS. Mesleki Profesyonellik Ve Bir Meslek Mensupları Olarak Hemşireler Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi. 2011; 9(2), 237-59.

Öztürk N, Ulusoy H. Lisans Ve Yüksek Lisans Hemşirelik Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Düzeyleri Ve Eleştirel Düşünmeyi Etkileyen Faktörler. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim Ve Sanatı Dergisi. 2008;1(1),15-25.

Reyhanoğlu N. Hemşirelikte Profesyonel Tutum Ve Davranışlarının Değerlendirilmesi. H.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul. 2011. Şenyuva E. Hemşirelik Eğitimi ve Kanıta Dayalı Uygulamalar. F.N. Hem. Dergisi. 2016; 24(1), 59-65.

Taşocak G. Öğretmeden Öğrenmeye: Felsefi Ve Kuramsal Temeller, Stratejiler. I. Uluslararası & V. Ulusal Hemşirelik Eğitimi Kongresi Kitabı, Özlem Grafik Matbaacılık. İstanbul. 2001;7-12.

Tezel A, Arslan S, Topal M, Aydoğan Ö, Koç Ç, Şenlik M. Hemşirelik Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri Ve Depresyon Düzeylerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2009; 12(4), 1-10.

Yılmaz M. Hemşirelik Bakım Hizmetinin Kalitesini Geliştirme Yolu Olarak Kanıta Dayalı Uygulama. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2005; 9(1), 41-48.

Youngblut JM, Brooten D. Evidence-Based Nursing Practice: Why İs İt İmportant? AACN. 2001; 12(4), 468-476.

Yurtsever S. Altıok M. Kanıta Dayalı Uygulamalar Ve Hemşirelik. F.Ü. Sağlık Bil. Dergisi. 2006; 20(2), 159-166.