HEMŞİRELİKTE ATILGANLIK

Öz İletişim becerileri, insan ile ilgilenen mesleklerde başarı için en önemli öğelerden biridir. Hemşirelik de kişilerarası ilişkilerin yoğun olarak yaşandığı bu meslekler arasındadır. Birçok hemşire kendi gereksinimlerini ifade etmekte suçluluk duymakta ve kendi gereksinimlerini başkalarınınkinin önüne koymayı bencillik olarak nitelendirmektedir. Her zaman başkalarının isteklerini yerine getirme ve kendi kararlarını verememe hemşirelerin benlik saygısını azaltmaktadır. Bireylerin kendine güveninde, dolayısıyla benlik saygısında azalma, stresle baş etmede yetersizlik ve bunun yarattığı motivasyonsuzluk ve olumsuz duygular, yorgunluk, uyku bozukluğu, gastrointestinal sistem sorunları, sigara-alkol kullanımında artma gibi sorunlara yol açmaktadır. Atılgan davranış, insanın kendisini ifade etmesini sağlar ve kendisini geliştirmesi için cesaretlendirir. Atılganlık teknikleri profesyonel üretkenliği ve sosyal doyumu kolaylaştırmaktadır. Atılganlık doğuştan varolan bir özellik değil, sonradan kazanılan bir davranış biçimidir. Herhangi bir beceri gibi atılganlık da öğrenilebilir ve tekrarlarla günlük kullanıma aktarılabilir bir beceridir. Yapılan çalışmalar hemşirelerin genellikle pasif davranış özellikleri gösterdiklerini, ancak uygulanan “Atılganlık Eğitimleri” ile hemşirelerin atılgan davranış özellikleri kazanabileceklerini göstermektedir. Atılganlık becerilerinin kullanımı, hemşirelerin performanslarının gelişmesine, kendilerini tanımasına, motivasyonlarının artmasına ve hasta bakımının kalitesine katkı sağlamıştır.

Anahtar Kelimeler:

Atılganlık, hemşirelik

PDF

___

.................Yargıtay Mevzuat Hemşirelik Kanunu. http://www.yargitay.gov.tr/bilgi/ kanun_liste/PC16283.HM3.frameset.html (13.01.2005).

Alberti R, Emmons M (1998). Atılganlık Hakkınızı Kullanın. Türkçe 1.Baskı. HYB Yayıncılık. Ankara.

Benton D (1999). Assertiveness, power and ınfluence. Nursing Standard (13): 48–52

Bower SA (1999). Assertiveness power: ıt’s very effective at alleviating stress. Bottom Line Health (13): 5–6.

Bozkurt E (2006). Bireylerin iletişim sorunları ve iletişim becerilerinin geliştirilmesi.

www.sosyalhizmetuzmani.org/iletisimsorunl ari.htm (08.02.2006).

Deniz ME (1997). Üniversite öğrencilerinin cinsiyet ve kültürel farklara dayalı atılganlıkları üzerinde bir atılganlık eğitimi denemesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniv. Sos. Bil. Ens. Konya.

Erdil F (2000). Cumhurıyet döneminde hemşirelik. Atatürk'ün Ölümünün 62.yılında Cumhuriyet Türkiye'sinde Bilimsel Gelişmeler Sempozyumu. Ankara.

Erkal ME (1998). Sosyoloji (Toplumbilimi). Genişletilmiş 9. Baskı. Der Yayınları. İstanbul.

Erşan S (1996). Hemşirelerin iş doyum düzeyleri ve iş doyum düzeylerini etkileyen faktörler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniv. Sağ. Bil. Ens. Sivas Farrell GA (2001). From tall poppies to squashed weeds: why don't nurses pull together more? Journal of Advanced Nursing (20): 1093–1985.

Freeman LH, Adams PF (1999). Comparative effectiveness of two training programmes on assertive behaviour. Nursing Standard (13): 32–35.

Jinks AM, Bradley E (2004). Angel, handmaiden, battleaxe or whore? a study which examines changes in newly recruited student nurses’ attitudes to gender and nursing stereotypes. Nurse Education Today (24): 121–127.

Lin YR, Shiah IS, Chang YC et al. (2004). Evaluation of an assertişveness training program on nursing and medical students’ assertiveness, self-esteem and ınterpersonel communication satisfaction. Nurse Education Today 24(8): 656-665

Lounsbury JW, Loveland JM, Sundstrom ED et al. (2003). An ınvestigation of personality traits in relation to career satisfaction. Journal of Career Assessment 11 (3): 287–307.

Martı´n MJ, Vila J, Capellas R (2000). A study of nursing students’ personality. Revista Rol de Enfermeria (23): 643–646

McCartan P J, Hargie O (2004). Effects of nurses’ sex-role orientation on positive and negative assertion. Nursing and Health Sciences (6): 45-49.

Milstead JA (1999). Basic tools for the orthopaedic staff nurse. Part 1: Assertiveness. Orthopaedic Nursing (15):23–30.

Öz F (2004). Sağlık Alanında Temel Kavramlar. İç ve Dış Tic. A.Ş. Ankara.

Özcan A (1996). Hasta Hemşire İlişkisi ve