19486

“AMELİYATHANE HEMŞİRESİ OLMAK”: NİTEL BİR ÇALIŞMA

ÖZAmaç: Bu çalışmada ameliyathane hemşirelerinin perspektifinden ameliyathanede çalışmanın nasıl olduğunun anlaşılması amaçlanmıştır.Yöntem: Çalışma nitel araştırma yöntemiyle, Aralık 2018-Ocak 2019 tarihleri arasında bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan, gönüllü dokuz ameliyathane hemşiresi ile yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak, her bir katılımcı ile yaklaşık otuz dakika süren yüz yüze derinlemesine görüşmeler ile yapılmıştır. Görüşmeler esnasında, önceden izin alınarak ses kayıtları tutulmuş, elde edilen veriler NVivo 10 programı kullanılarak çözümlenmiştir.Bulgular: Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, hemşirelerin ifadeleri beş alt tema altında toplanmıştır. Bunlar; ameliyathanede çalışmanın olumsuz yanları, ameliyathane çalışmanın olumlu yanları, mesleki becerilerin günlük hayata etkisi, mesleki gelecek ve beklentilerdir. Bu temalar daha sonra kategorilere ayrılmıştır. Bunlar; ameliyathanede çalışmanın olumsuz yanları temasında altı kategori; kapalı ortam, asosyallik, yanlış beslenme, mesleki eğitimlere katılamama, sessizlik, riskler, ameliyathanede çalışmanın olumlu yanları temasında dört kategori; stres yönetimi, kendini değerli görme, kişisel gelişim, hasta/hasta yakını ile ilişkiden uzak olma, mesleki becerilerin günlük hayata etkisi temasında dört kategori; normalleştirme, empati, duyarsızlaşma, kendiyle özdeşleştirme, mesleki gelecek temasında üç kategori; mesleki gelişim, farklı meslekte devam etme, kariyer planı yapamama, beklentiler temasında beş kategori; fiziksel ortam, iletişim, güvenlik, motivasyon, çalışan sayısı olarak belirlenmiştir.Sonuç: Ameliyathanede çalışmanın hemşireler üzerinde birçok fayda sağladığı; öte yandan ameliyathanede çalışmanın doğurduğu olumsuzlukların çalışan ve hasta güvenliği açısından risk olarak değerlendirilmesi gerektiği kanısına varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

ameliyathane, ameliyathane hemşireliği, iş doyumu, nitel araştırma

“To Be an Operating Room Nurse”: A Quality Study

ABSTRACTAim: In this study, it was aimed to understand how operating in the operating room is from the perspective of the operating room nurses.Methods: The study was conducted with qualitative research method, using a semi-structured interview form with nine voluntary operating nurses working in a training and research hospital between December 2018 and January 2019, with in-depth interviews with each participant that lasted about thirty minutes. During the interviews, sound recordings were kept with prior permission, and the data obtained were analyzed using the NVivo 10 program.Results: According to the results obtained from the study, the statements of the nurses were collected under five sub-themes. These; The negative aspects of working in the operating room, the positive aspects of operating the operating room, the effect of professional skills on daily life, professional future and expectations. These themes were later categorized. These; six categories on the theme of the negative aspects of working in the operating room; four categories on the theme of indoor environment, socialism, malnutrition, inability to participate in vocational training, silence, risks, positive aspects of working in the operating room; four categories on the theme of stress management, self-worth, personal development, being away from the relationship with the patient / patient relatives, the effect of professional skills on daily life; three categories on the theme of normalization, empathy, desensitization, self-identification, professional future; five categories in terms of professional development, pursuing a different profession, not being able to plan a career, expectations; physical environment, communication, security, motivation, number of employees.Conclusion: Working in the operating room has many benefits for nurses; On the other hand, it was concluded that the negativities caused by working in the operating room should be considered as a risk for employee and patient safety.

Keywords:

operating room, operating room nursing, job satisfaction, qualitative research,

PDF

___

1. Öğün Ö, Çuhruk H. Ameliyathane Ortamının Ameliyathane Personelinin Sağlığı Üzerine Etkileri. Türkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences 2001; 21(2): 83-93.
2. Koraş K, Öcalan D, Solak O. Cerrahi Hekimlerin Ameliyathanedeki Gergin Davranışlarının Hemşireler Üzerindeki Etkileri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2015; 4(4): 502-15.
3. Ersu P. Kamu Hastanelerindeki Ameliyathane Hemşirelerinin Yasal Sorumluluklarına İlişkin Bilgi Düzeylerinin Araştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. İzmir. 2019; p:15 (YÖKTEZ)
4. Akyol Aydın, F. Ameliyathane hemşirelerinde mobbing ve tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi Examination of mobbing and burnout levels in operating room nurses (Doctoral dissertation, Sağlık Bilimleri Enstitüsü). 2018; p:33
5. Kanan N. Nöroşirürji Ameliyathane Hemşiresinin Rol ve Sorumlulukları. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2011; 19(3): 179-86.
6. Akkaş Gürsoy A, Çolak A, Danacı, Çakar Y. Ameliyathane Hemşirelerinde İş Doyumu, Anksiyete ve Tükenmişlik: (Trabzon Örneği). Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2007; 9(1): 28-37.
7. Demir, B. (2013). Kapalı ortamda çalışan hemşirelerin anksiyete ve depresyon durumlarının değerlendirilmesi (Master's thesis, İstanbul Bilim Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü). İstanbul. 2013; p:56.
8. Özgür G, Yıldırım S, Aktaş N. Bir Üniversite Hastanesinin Ameliyathane ve Yoğun Bakım Hemşirelerinde Ruhsal Durum Değerlendirmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2008; 12(2): 21-30.
9. Vural, H., Oflaz, F. Ameliyathane hemşirelerinin anksiyete düzeylerinin incelenmesi. I. Ulusal Ameliyathane Hemşireliği Sempozyumu, 1996; 129-34.
10. Özbayır T, Demir F, Candan Y, Dramalı A. Ameliyathane Hemşirelerinde İş Doyumu ve Stres. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 1999; 15(1): 83-92.
11. Kaya N, Kesen M. İnsan Kaynaklarının İnsan Sermayesine Dönüşümü: Bir Literatür Taramasi. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD) 2014; 6(10): 23-38.
12. Tunca F, Utlu Z. İş Güvenliğinde Kök, NedenSonuç İlişkisi. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi 2016; 8(31): 1-14.
13. Kalınkara V, Kalaycı I. Sağlık Kurumlarında Çalışan Personelin İş Stresi, Yorgunluk ve Tükenmişlik İlişkisi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi 2018; 6: 125-36.
14. LeSergent CM, Haney CJ. Rural Hospital Nurse’s Stressors And Coping Strategies: A Survey. International Journal Of Nursing Studies 2005; 42(3): 315-24.
15. Camkurt MZ. İşyeri Çalışma Sistemi ve İşyeri Fiziksel Faktörlerin İş Kazaları Üzerine Etkisi. Tühis İş Hukuku ve İktisat Dergisi 2007; 21(1): 80-106.
16. Kanten S. Çalışma Koşullarının Fiziksel – Psikolojik Sağlık Belirtileri ve İş Kazaları ile İlişkisi: Mermer Çalışanları Örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2013; 4(7): 155-67.
17. Alimoğlu MK, Dönmez L. Daylight Exposure and The Other Predictors of Burnout Among Nurses in a University Hospital. International Journal of Nursing Studies 2005; 42(5): 549-55.
18. Varkal M, Yıldız İ, Saygılı S, Yıldız M, Kılıç A, Darendeliler F. ve ark. D Vitamini Eksikliğinde Riskli Gruplardan Biri Sağlık Çalışanları. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi 2015; 78(2): 41-5.
19. Erigüç G, Özer Ö, Sonğur C, Turaç İS. Bir Devlet Hastanesinde Hemşirelerde Örgütsel Sessizlik Üzerine Bir Araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 2014; 4(2): 61-84.
20. Çakıcı A. Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2008; 17(1): 117-34.
21. Aksu İ, Erdim A. Ameliyathane Hemşireleri İşe Bağlı Gerginlik ve Stresle Nasıl Baş Ediyorlar? Türkiye Klinikleri 2018; 10(1): 28-37.
22. Aytuğ Kanber N, Gürlek Ö. Hemşirelerin Uygulanan Hizmet İçi Eğitim Programından Beklentileri ve Bu Program İle İlgili Düşünceleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2011;14(3):52-8.
23. Yıldırım F, Ulupınar S. Yoğun Bakım Hemşirelerinin Sürekli Eğitimlerden Yararlanma Durumları. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi 2010; 14(2): 37-44.
24. Tel H, Karadağ M, Tel H, Aydın Ş. Sağlık Çalışanlarının Çalışma Ortamındaki Stres Yaşantıları ile Başetme Durumlarının Belirlenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2003; 5(2): 3-23.
25. Taşcı KD, Gök Özer F, Koştu N. Pamukkale Üniversitesi Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Stresle Baş Etme Stratejilerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007; 10(2): 41-8.
26. Erdağı S, Özer N. Cerrahi Kliniklerde Çalışan Hemşirelerin Çalışma Ortamlarının, Hasta Güvenliği Kültürü Algılarının ve Tükenmişlik Durumlarının İncelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2015;18(2): 94-106
27. Doğan A, Sığrı Ü. Duygusal Emek: Hemşireler Üzerine Bir Çalışma. İş ve İnsan Dergisi 2017; 4(2): 113- 26.
28. McGrath A, Reid N, Boore J. Occupational Stress in Nursing. International Journal of Nursing Studies 1989; 26(4): 343-58.
29. Kocabaş D, Toraman A. Yoğun Bakım ve Ameliyathane Bölümlerinde Çalışan Personelin İşyeri Maneviyatı Üzerine Bir Araştırma. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 2018; 5(12): 393-403.
30. Yeşiltaş A, Gül İ. Hemşirelerin Çalışmak İçin Tercih Ettikleri Birimler ve Tercih Nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2016; 4(2): 74- 87.
31. Demir A. Hemşirelerin Tükenmişlik (Burnout) Düzeyleri ve Tükenmişliği Etkileyen Bazı Faktörlerin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 1999; 6(1-2): 34-44.
32. Metin Ö, Gök Özer F. Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007; 10(1): 58- 66.
33. Huang DT, Clermont G, Kong L, Weissfeld LA, Sexton JB, Rowan KM. et al. Intensive Care Unit Safety Culture and Outcomes: a US Multicenter Study. International Journal for Quality in Health Care 2010; 22(3): 151-61.
34. Özdemir K, Sevimli Güler D, Şahin S, Ünsal A, Kuni F. Hemşirelerde Empati ve Öfke Kontrolünün Değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi 2019; 6(3): 470-8.
35. Dızer B, İyıgün E. Yoğun Bakım Hemşirelerinde Empatik Eğilim Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2009; 12(1): 9-19.
36. Akgöz S, Özçakır A, Atıcı E, Altınsoy Y, Tombul K, Kan İ. Uludağ Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi'nde Çalışan Hekimlerin Empatik Eğilimleri. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Ethics-Law and History 2005; 13(2): 97- 104.
37. Şahin S, Özgen D, Özdemir K, Ünsal A. Bir Hastanede Çalışan Hemşirelerin Empati ve Tükenmişlik Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Konuralp Tıp Dergisi 2018;10(3): 318-25.
38. Taşkın Yılmaz F, Tiryaki Şen H, Demirkaya F. Hemşirelerin ve Ebelerin Mesleklerini Algılama Biçimleri ve Gelecekten Beklentileri. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi 2014; 1(3):130-9.
39. Sayıl I, Haran S, Ölmez Ş, Özgüven HD. Üniversitesi Hastanelerinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri. Kriz dergisi 1997; 5(2): 71-7.
40. Sürer, P. Hastanede çalışan hemşirelerde işgücü devir hızı ve ayrılma nedenlerinin incelenmesi (Doctoral dissertation, DEÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü). İstanbul. 2009; p:42
41. Mutlu, A. Hemşirelerin Kariyer Planlamasına İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul. 2010; p: 142
42. Sevinç E, Sabuncu N. Kariyer Planlama ve Geliştirme Uygulamalarına İlişkin Bir Özel Hastanede Çalışan Hemşirelerin Görüşleri. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2018; 6: 585-606.
43. Alper Ay F, Filizöz B, Öncül MS. Kariyer Yönetimi Uygulamalarının İş Tatminine Etkisi: Kamu ve Özel Sağlık Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2014; 16(2): 45-61.
44. Bektemür G, Demiray S, Özdemir Ürkmez D. Hemşirelerin Kariyer Planlaması: Bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Örneği. Okmeydanı Tıp Dergisi 2016; 32(1):7-13.
45. Serbest Ş, Alıcı Ulupınar S. Özel Bir Hastane Grubunda Çalışan Hemşirelerin Kurumdaki Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarına İlişkin Görüşleri. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2010;18(2): 98-105.