Öz François Rabelais 1534 de kaleme aldığı grotesk eseri Gargantua ile dönemini, kiliseyi ve kilise öğretilerini büyük bir ustalıkla eleştiren büyük bir hiciv ustasıdır. Ortaçağ ile Rönesans arasındaki geçiş döneminde kaleme aldığı eserinde bu eleştiriyi çeşitli biçimlerde gerçekleştirirken kaygan bir zeminde hareket ederek kimi zaman gerçekliği kırarak, kimi zaman itibarsızlaştırarak, abartarak, olan düzeni çeşitli biçimlerde alt üst ederek ve dili farklı biçimlerde kullanmış ve böylece kendisini engizisyon ateşinden korumuştur. “Gülme şeytan işidir” diyen katı, Ortaçağ skolastik düşünce yapısı Rabelais’nin bu eserinde, panayır kültürü içinde herkesin eşit olduğu, tüm hiyerarşilerin ortadan kalktığı bir zeminde yumuşatılmış, yazar tarafından büyük bir ustalıkla kilise ve öğretileri hakkındaki düşünceleri dile getirilmiş eleştirilmiştir. Bu çalışma kapsamında Gargantua adlı eserde yazarın bir anlamda başkaldırı diyebileceğimiz düşünce biçimini ifade ederken dili ve dil ötesi unsurları ne şekilde kullandığı Mihail Bakhtin’in eserlerinden de yararlanarak ortaya konmaya çalışılacaktır.