Kamu Politikası Oluşturma Sürecinde Yoksulluğun Rolü

Yoksulluk, neden ve sonuçları ile çok yönlü bir sorun olup, çözümü çok değişkenli yaklaşımlar ve işbirliğini gerektirmektedir. Örneğin Türkiye’de yoksulluk uzun yıllar önemli bir sorun olmasına rağmen, yoksulluğun tamamen ortadan kaldırılması veya azaltılması için önemli bir politika geliştirilememiştir. Yoksullukla mücadele eden kurumlar arasında koordinasyonun olmayışı, uygulanan politikaların etkinliğini sınırlamaktadır. Tüm bu sorunlara karşın, kamu kesiminin son 7-8 yıldır yoksullukla mücadeleye önemli miktarda kaynak ayırdığı görülmektedir Politika geliştirilmesi süreci, gündem oluşturma, siyasa formülasyonu, siyasa tasarımı, siyasa uygulama ve siyasa değerlendirme gibi aşamalardan oluşmaktadır. Kamu politikalarının etkinliği tüm bu aşamalardan geçen siyasanın düzgün şekilde üretilmesine bağlıdır. Bu çalışmanın amacı yoksulluğu önlemeye amaç edinmesi gereken kamu politikalarının yoksulluğu yeterince dikkate almadan belirlenip uygulandığını incelemektir. Ayrıca yoksulluğun gün geçtikçe artması karşısında kamu politikalarının bu yönde mutlaka tedbir alması gerektiğini belirtmektir. Çalışmada halen uygulanan kamu politikalarının çoğunlukla ekonomik endeksli olmasının yoksulluğu anlamada yetersiz kaldığı, mutlaka sosyal ve kültürel politikalarla mücadelenin desteklenmesi gerektiği tartışılmıştır. Bu çalışma özellikle yoksulluğa ilişkin kamu politikası geliştirme sürecine katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Çalışmada ayrıca yoksulluğu önlemek için uygulanan kamu politikalarının özellikleri incelenmiş ve bu konudaki hatalı uygulamalar ortaya konulmuştur.

Poverty is a multi-dimensional problem consisting of several causes and results. It requires various approaches and colloboration for the solution as well. Also poverty has been an important problem in Turkey. However, no important policy was been able to be developed to terminate or decrement poverty. Having no coordination between the institutions contending with poverty restricts the policies efficiency in use as well. It has been stated that the public sector has been allocating an important portion of resource in spite of all these problems. Policy-making process consists of such phases as agenda-setting, policy formulation, policy design, policy implementation and policy evaluation. Effectiveness of a public policy depends on the proper production of the policy which goes through these phases. The purpose of this study was to examine public policies aimed to prevention of poverty are being identified and applied regardless of poverty. Also it was to appoint public policies should take appropriate measures to the situation of increasing poverty day by day. In this study, it was discussed to need new social and cultural policies because of actual public policies are not sufficient to prevent poverty and they often indexed to the economy. Also in this study; public policies’ characteristics were examined to prevent poverty and put forwarded erroneous applications in this topic

___

Alcock, P. (1997). Understanding Poverty. London: Macmillian Press Ltd.

Altan, Ö. Z.(2004). Sosyal Politika Dersleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Altay, A. (2005). Yoksulluk Sadece Devletin Sorunu mu? Kamu Harcamaları Açısından bir Değerlendirme. Sosyo-Ekonomi Dergisi, 2, 155-177.

Anderson, J. (1994). Public Policymaking – An İıntroduction, , Boston: Houghton Mifflin Company.

Atılgan, M. (2004). Yoksulluk, İnsan Hakları ve Yoksullukla Mücadelede "İyi Yönetişimin Rolü. Türk İdare Dergisi, 442, 123-155.

Aydın, M. Türgay, T. (2011). Yoksullukla Mücadelede Vergi Politikası ve Türkiye. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1), 249-274.

Bağdadioğlu, E. (2003). Yoksulluk Sınırı ve Asgari Ücret. Yoksulluk Sempozyumu, İstanbul: Deniz Feneri Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği, C. 3, 108-125.

Bakırtaş, İ. ( 2007). Ekonomik Analizleri ve Ekonomik Yansımalarıyla Politik Aktörler, Ankara: Ekin Kitabevi.

Barrientos, A. and Shepherd, A. (2003). Chronic Poverty And Social Protection. CPRC Conference on Chronic Poverty, Manchester: University of Manchester.

Barrientos, A. Hulme,D. Shepherd, A. (2005). Can Social Protection Tackle Chronic Poverty? The European Journal of Development Research, 17(1), 8-23.

Biewen, M. (2003). Who are the Chronic Poor? Evidence on the Extent and the Composition of Chronic Poverty in Germany, German Institute for Economic Research (DIW Berlin), Discussion Papers No.350, Berlin.

Bird, P., Bird,K. Pratt, N. (2004). Fracture Points In Social Policies For Chronic Poverty Reduction, London: Overseas Development Institute.

BM. (2001). Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar, Yoksulluk ve Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Anlaşması, http://www.unhchr.ch/tbs/doc.nsf/%28Symbol%29/E.C.12.2001.10.En

Buldam, A. (2008). Türkiye’de sosyal bütçe nasıl yapılıyor? Nasıl izlenir?, Ed. Erdoğdu, M. ve Yenigün, E. İstanbul: TESEV Yayınları.

Bulut, M. (2011). Sosyal Güvenlik Sistemlerinde Sosyal Yardım Yaklaşımı ve Türkiye’de Durum, Yardım ve Dayanışma Dergisi, 2(3), 57-64.

Buz, S. (2003). Yoksulluk ve Göç, Yoksulluk Sempozyumu, İstanbul: Deniz Feneri Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği, C. 2, 150-161.

CENSUS. (2012). Income, Poverty and Health Insurance in the United States: 2010, American Census Bureau, http:// www. census. gov/ hhes/ www/ poverty/ poverty.html

Cohen, D. (2000). Dünyanın Zenginliği Ulusların Fakirliği, Çev. D. Hattatoğlu, İstanbul: İletişim Yayınları.

Dansuk, E. (2003).Yoksullukla Mücadelede Kurumsal Kapasitenin Geliştirilmesi, Yoksulluk Sempozyumu, İstanbul: Deniz Feneri Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği, C.1, 238-249.

DESTATIS.(2011). Poverty risk higher for migrants, http:// www. destatis.de/ jetspeed/portal/cms/Sites/destatis/Internet/EN/press/pr/2011/10/PE11__385__122.psml

DPT, (2007). Gelir Dağılımı ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007/2013),Ankara: DPT Yayınları.

Dunn W. N. (1981). Public Policy Analysis: An Introduction, Prentice Hall.

Ecevit, M. ve Ecevit, Y. (2002). Kırsal Yoksullukla Mücadele: Tarımda Mülksüzleşme ve Aile Emeğinin Metalaşması, Yoksulluk, Şiddet ve İnsan Hakları Konferansı, Ed. Yasemin Özdek, Ankara: TODAİE Yayını.

Eker, A. (1996). Kamusal Maliye, Ankara: Doğuş Matbaası.

Erdoğan, N. (2002). Giriş: Yoksulları Dinlemek, Yoksulluk Halleri - Türkiye'de Kent Yoksulluğunun Toplumsal Görünümleri, Ed. N. Erdoğan. İstanbul: Demokrasi Kitaplığı Yayınevi, 1-13.

Eryılmaz, B. (2004). Bürokrasi ve Siyaset. İstanbul: Alfa Yayınları.

Eryılmaz, B. (2010). Kamu Yönetimi. İstanbul: Okutman Yayıncılık.

Esping-Andersen, G. (1990). The Three Worlds Of Welfare Capitalism, New Jersey: Princeton University Press.

Freeman, A. and Kagarlitsky, B. (2008). Dünya İmparatorluğu mu, Yoksa İmparatorluklar Dünyası mı? Der. A. Freeman, Küreselleşmenin Krizi, İstanbul: Yordam Kitap,17-39.

Furman, J. (2006). Tax Reform and Poverty, Center on Budget and Policy Priorites, http:// www.cbpp.org/4-10-06tax.pdf, 1-10.

Giddens, A. (2005). Sosyoloji, Haz. Cemal Güzel, Ankara: Ayraç Yayınevi.

Göküş, M. (2000). Kamu Politikalarının Belirlenmesinde Bürokrasinin Rolü, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 35-44.

Güneş, M. (2012). Yoksullukla Mücadelede Sosyal Yardımların Bir Kamu Politikası Olarak Sürdürülebilirliği, Selçuk Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12 (24),149-184.

Gürses, D. (2007). Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele Politikaları, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(I ), 59-74.

Hulme, D. and A. Shepherd (2003). Conceptualizing Chronic Poverty, World Development, 31(3), 403- 423.

İnsel, A. (2002). İki Yoksulluk Tanımı ve Bir Öneri, Toplum ve Bilim Dergisi, 89, 62-72.

Karakaş, M. (2010). Küresel Yoksulluğun Öteki Yüzü: Yeni Yoksulluk ve Dışlanma, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. XII, 2, 1-18.

Karluk, R. (2004). Türkiye Ekonomisi, İstanbul: Beta Basım.

Kesgin, B. (2011). Çalışma Yaşamında Değişen Yoksulluk: Çalışan Yoksullar, İş Ahlakı Dergisi, 4(7), 65-75.

Konuk, O. ve Bayram, A.K., (2009). İnsansızlaştırılmış Yoksulluk: Yoksulluk, Bilim ve Etik, Civil Academy, 7 (1), 15-26.

Koray, M. (2007). Sosyal Politikanın Anlamı ve İşlevini Tartışmak, Çalışma ve Toplum Dergisi,15, 19- 55.

Koray, M. (2005). Sosyal Politika, Ankara: İmge Kitabevi.

Kunduracı, N.F. (2011). Küreselleşme ve Yoksulluk Üzerindeki Etkileri, Yardım ve Dayanışma Dergisi, 2(3), 93-100.

Lowi, T. J. and Ginsburg, B. (1996). American Government: Freedom and Power, New York: W.W. Norton & Company.

Metin, O. (2011). Sosyal Politika Açısından Akp Dönemi: Sosyal Yardım Alanında Yaşananlar, Çalışma ve Toplum Dergisi, 1, 179-200.

Mitlin, D. (2003). Adressing Urban Poverty Through Strengthening Assets, Habitat International, 27(3), 393-406.

Nurkse, R. (1952). Growth in Underdeveloped Country: Some International Aspect of the Problem of Economic Development , The American Economic Review, 42(2), 571–583.

Öztürk, Ş. (2008). Kırsal yoksulluk, Türkiye’de Yoksulluk Çalışmaları, Der. Nurgün Oktik, İzmir: Yakın Kitabevi.

Parsons, W. (1995). Public Policy - An Introduction to the Theory and Practice of Policy Analysis, Brookfield:Edward Elgar.

Sanders, J. M. (1991). “New" Structural Poverty?, The Sociological Quarterly, 32 (2), 179-199.

Sapancalı, F. (2005). Sosyal Dışlanma, , İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.

Sarısoy, İ. ve Koç, S. (2010). Türkiye’de Kamu Sosyal Transfer Harcamalarının Yoksulluğu Azaltmadaki Etkilerinin Ekonometrik Analizi, Maliye Dergisi, 158, 326-348.

Seyyar, A. (2003). Sosyal Siyaset Açısından Yoksulluğa Karşı Mücadele, Yoksulluk Sempozyumu, İstanbul: Deniz Feneri Derneği Yayınları, C.I, 38-69.

She, P. and Livermore, G. A. (2006). Long-Term Poverty And Disability Among Working- Age Adults, Rehabilitation Research and Training Center on Employment Policy for Persons with Disabilities, New York: Cornell University.

Subaşat, T. (2004). Küreselleşme ve Devletin Rolü, Kalkınma ve Küreselleşme, Der. T. Subaşat, S.Dedeoğlu, İstanbul: Bağlam Yayıncılık, 53-79.

Şener, Ü. (2010). Yoksullukla Mücadelede Sosyal Güvenlik, Sosyal Yardım Mekanizmaları ve İşgücü Politikaları, TEPAV Politika Notu, 1-22.

Temiz, H. E. (2008). Dünyada Kronik Yoksulluk ve Önleme Stratejileri, Çalışma ve Toplum Dergisi, 17, 61-100.

TÜİK. (2009). Yoksulluk Çalışması Sonuçları, Haber Bülteni, S. 205.

TÜİK. (2010). Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması Sonuçları, 2008”, Haber Bülteni, S.134.

TÜİK. (2011). 2009 Yoksulluk Çalışması Sonuçları, Haber Bülteni.

UNDP. (2008). Human Development Report Turkey 2008: Youth in Turkey, United Nation Development Programme in Turkey, Ankara.

UNICEF. (2007). Promoting The Rights of Children With Disabilities, Innocenti Digest 13, New York, http://www.unicef-irc.org/publications/pdf/digest13-disability.pdf

World Bank (WB) (2012). Poverty, http://data.worldbank.org/topic/poverty

Yakut-Çakar, B. ve Yılmaz, V. (2010). Gelir Hakkı Neden Sol Bir Talep? Türk-İş Dergisi, 386, 1-16.

Yapa, L. (1996). What Causes Poverty?: A Postmodern View, Annals of the Association of American Geographers, 86 (4), 707-728.

Yaşar, R. ve Açıkgöz, R. (2011). Yoksullukla Mücadelede Bütüncül Bir Politika: İnsani Gelişme ve Yardım Merkezi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(6), 405-429.