SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ

Öz Bu araştırmanın temel amacı anket verilerini kullanarak demografik,  sosyoekonomik, sağlık ve mekânsal değişkenleri subjektif sosyal izolasyon üzerine relatif risklerini ve marjinal etkilerini ölçmektir. Subjektif sosyal izolasyon relatif risklerini ölçmek için bağımsız değişken kategorileri risklerinin oranları kullanılmıştır. Bu değişkenlerin subjektif sosyal izolasyon etkilerini ölçmek için de sıralı lojit model kullanılmıştır. Bu amaçla subjektif sosyal izolasyon üstünlük oranları, açıklayıcı değişkenlerin subjektif sosyal izolasyon üzerine marjinal etkileri ve subjektif sosyal izolasyonu açıklayan en önemli değişkenler bulunmuştur. Basit rassal örnekleme yöntemiyle yapılan sosyal ankete subjektif sosyal izolasyon derecesi ile birlikte bunların üzerinde risk oluşturabilecek olan faktörler de dahil edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre 1) Subjektif sosyal izolasyon için en yüksek riski kötü sağlık durumu teşkil etmektedir; 2) Mekân subjektif sosyal izolasyon üzerine en yüksek marjinal etkiye sahiptir; 3) Görüşme sıklığı arttıkça subjektif sosyal izolasyon riski azalmaktadır; 4) Yalnızlık ve depresyon, düşük subjektif sosyal izolasyon ile pozitif, yüksek subjective sosyal izolasyon ile negatif ilişkilidir.

___

Andersson, L. (1998). Loneliness research and interventions: A review of the literature. Aging & Mental Health, 2(4), 264-274.

Cacioppo J. T., & Hawkley L.C. (2009). Perceived Social Isolation And Cognition. Trends in Cognitive Sciences. 13, 447–454.

Cacioppo, J. T., Hughes, M. E., Waite, L. J., Hawkley, L. C., & Thisted, R. A. (2006). Loneliness as a specific risk factor for depressive symptoms: Cross-sectional and longitudinal analyses. Psychology and Aging. 21(1), 140-151. https://doi.org/10.1037/0882-7974.21.1.140

Cacioppo JT, Hawkley LC & Thisted RA. (2010). Perceived social isolation makes me sad: Five year cross-lagged analysis of loneliness and depressive symptomatology in the Chicago Health, Aging, and Social Relations study. Psychol Aging. 25: 453–463. 37.

Cacioppo, J. T., Hawkley, L. C., Norman, G. J. & Bernston, G. G. (2011). Social Isolation, Ann. N. Y. Acad. Sci., 1231, 17–22.

De Jong Gierueld, J., Van Tilburg, T. & Dvkstra P. A. (2006). Loneliness and social isolation. In: D.Perlman and A.Vangelisti (Eds.), Cambridge handbook of personal relationships (pp.485-500). Cambridge, UK: Cambridge University Press.

Friedmann E., Thomas, S. A., Liu, F., Morton, P. G., Chapa, D., & Gottlieb, S. S. (2006). Relationship of depression, anxiety, and social isolation to chronic heart failure outpatient mortality. American Heart Journal, 152(5), 940.e1-940.e8.

House, J. S., Landis, K. R., & Umberson, D. (1988). Social Relationships and Health. Science. 241:540–545.

Kıral, G., Mavruk, C. & Kıral, E. (2019). Fiziksel Yetersizlik, Umutsuzluk, Parasal Problem ve Sosyal Sermayenin Yalnızlık Hissi Üzerine Etkisi.Cilt:14, Sayı:20 International Journal of Society Researches ISSN:2528-9527 E-ISSN: 2528-9535

Leigh-Hunt, N., Bagguley, D., Bash, K., Turner, V., Turnbull, S., Valtorta, N., & Caan, W. (2017). An overview of systematic reviews on the public health consequences of social isolation and loneliness. Public Health, 152, 157-171.

Mavruk, C.& Kiral G. (2019). Subjective effects over health status. Economic and Administrative Sciences. Chapter1. Pg.1-20

Mavruk, C., Kıral E., & Kıral G. (2019). Spatial effects over time-framed happiness. Journal of Happiness Studies, Accepted in July 2019 with revision.

Pettee, K. K., Brach, J. S., Kriska, A. M., Boudreau, R., Richardson, C. R., Colbert, L. H. and Newman, A. B. (2006). Influence of Marital Status on Physical Activity Levels among Older Adults. Medicine & Science in Sports & Exercise. 38(3), 541–546.

Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57 (6), 1069-1081.

Rook, K. S. (1984). Research On Social Support, Loneliness, and Social Isolation: Toward An Integration. Review of Personality & Social Psychology.5, 239-264.

Satariano, W. A., Haight, T. J., & Tager, I. B. (2002). Living arrangements and participation in leisure-time physical activities in an older population. Journal of Aging and Health, 14(4), 427-451.

Ünal, D.& Çığşar, B. (2019). Cinsiyet Özelinde İktisadi Kriz Algısı. Multidisipliner Yaklaşımla İktisadi Kriz Olgusu. 239-280. Akademisyen Kitabevi A.Ş.

Wenger, G., Davies, R., Shahtahmasebi, S. & Scott, A. (1996). Social Isolation and Loneliness in Old Age: Review and Model Refinement. Ageing and Society, 16(3), 333-358.

Zavaleta, D., Samuel, K. & China, M. (2014). Social Isolation: A conceptual and Measurement Proposal, OPHI Working Paper No. 67, Oxford.