NESİMİ DİVANI’NDA GEÇEN AYET VE HADİSLER

Öz Büyük Türk ve aynı zamanda Azeri asıllı olan şair ve Hakkın dile gelişinin kendisinde tecelli bulduğu hikmet ve keramet sahibi olan Nesimi, şiirlerinde ayet ve hadislere sıkça yer vermiştir. Şairin hurûfîlikle özdeşleşmesi, Kur’ân-ı Kerîm ve hadis ilmine olan hâkimiyetini gölgede bırakmıştır. Şairin, Türkçe Divanı incelenerek şiirlerinde kullandığı ayet ve hadisler belirlenmiştir. Manen ve iktibasen kullanılan beyitlere, çalışmamızda örnekler verdik. Bu çalışmamızda Türk Edebiyatı’nın en büyük şairlerinden biri olan Nesimi’nin Kur’ân-ı Kerîm ve hadis ilmine olan hâkimiyetini gözler önüne sermeyi amaçladık. Bu kullanımların örneklerine çalışmamızda yer vererek şairimizin bilinmeyen yönlerine dikkat çekmeyi amaçladık. Hurûfîlik inancıyla özdeşleşmiş şairimiz, divanında ayet ve hadisleri gerek manen gerek iktibasen başarılı bir şekilde kullanmıştır.
Anahtar Kelimeler:

Nesimi, Nesimi Divanı, Ayet, Hadis

___

Ayan, Hüseyin, Nesîmî Divanı, Akçağ Yayınları, Ankara, 1990. El-Acluni, İsmail İbn Muhammed, Keşfü’l-Hafâ ve Muzilü’l-İlbâs, C. I, Mısır, 1952. Alliyü’l-Kârî, Kırk Kudsî Hadis, Ter.:Hasan Hüsnü Erdem, 5. Bsk. Ankara, 1987. Davudoğlu, Ahmed, Sahîh-i Müslim Tercümesi ve Şerhi, C. III, 2. Bsk. İstanbul. El-Elbânî, Silsiletü’l-Ehâdise’d-Daîfe Ve’l-Mevdûa, C. I, Dımışk, 1384/1965. Mengi, Mine, Eski Türk Edebiyatı Tarihi, Akçağ Yayınları, Ankara, 2005. Pala, İskender, Kronolojik Divân Şiiri Antolojisi, Lm Yayıncılık, İstanbul, 2003. Pezdevi, “Ehl-i Sünnet Akâidi”, Çev., Şerafettin Gölcük, İstanbul, c. 2, s.164 Kandemir, M. Yaşar, Mevzû Hadisler, Menşei ve Tanıma Yolları Tenkidi, Ankara, 1986. Şener, H. İbrahim-Yıldız, Âlim, Türk İslâm Edebiyatı, Rağbet Yayınları, İstanbul, 2003. Şentürk, Ahmet Atillâ-Kartal, Ahmet, Eski Türk Edebiyatı Tarihi, Dergâh Yayınları, İstanbul, 2010. Uzun, Şerife, 16. Yüzyıl Klasik Türk Edebiyatında Tevhid, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 2013. Yeniterzi, Emine, Divan Şiirinde Na’t, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 1993. Yazır, Elmalılı M. H., Hak Dîni Kur’an Dili, Akçağ yayınları, Ankara, 1995.