ESKİ TÜRKÇE’DE KULLANILAN GÜNEY VE KUZAY TABİRLERİ ÜZERİNE

Bu çalışmamızdaki amaç Osmanlı Tahrir Defterlerinde, sözlüklerde ve haritalarda olan bilgiler ışığında Osmanlı zamanında kullanılan ve belirli bir coğrafi bölgeyi içine alan Güney ve Kuzay tabirlerinin ne anlam ifade ettiklerini açıklamaktır. Bu tabirler Güney Nahiyesi ve Kuzay Nahiyesi olarak Osmanlı Devletinin Ahıska, Posof, Büyük Ardahan, Küçük Ardahan, Eleşgird, Kars, Pasin, Erzincan, Pembek sancaklarında kullanılmıştır. Bu kadar büyük coğrafi önem taşıyan bu tabirlerin anlamları ne yazık ki, Osmanlıca-Türkçe sözlüklerde ya hiç verilmemiş, ya da günümüzdeki Güney ve Kuzeyle aynı değerlendirilmiştir. Biz çalışmamızda eski Türkçede kullanılan Güney ve Kuzay kelimelerini etimoloji açıdan inceleyerek bu tabirlerin günümüzdeki Güney ve Kuzey coğrafi yönleri bildirmediğini ve Güneyin güneş bakan yamaç, Kuzayın ise güneş görmeyen, yani gölge olan taraf olduğunu araştırmacıların dikkatine sunmaya çalıştık.

ABOUT THE TERMS GÜNEY AND KUZAY USED IN OLD TURKISH LANGUAGE

The purpose of this research is to explain the meaning of the terms : Güney and Kuzay that is comonly used in Otoman State Recordings, that refers some spesific geographical places. These terms Güney Region and Kuzay Region was used in the following Sanjaks of Otoman State: Ahıska, Posof, büyük Ardahan, küçük Ardahan, Eleşgird, Kars, Pasin, Erzincan, Pembek regions. Unfortunately such a very important terms that defines geographical places is not explained correctly at any Otoman-Turkish dictionaries or assessed as South and North. In our Study we investigate the etymological meaning of the terms Güney ve Kuzay and found out that in ancient Turkish languge the terms does not correspond the North and South. Güney means the part of the place that is shined, Kuzay is the part that is behind the Sunshine (Shadowy side)-In our research we tried to bring attention of the researchers to this matters that incorrectly used.