BİYOYAKIT ÜRETİMİ, KARBON EMİSYONU VE EKONOMİK BÜYÜME İLİŞKİSİ: AMERİKA, BREZİLYA VE ALMANYA ÖRNEKLERİ

Öz Enerji kaynaklarının sınırlı olması ve fosil kaynaklı yakıtların CO2 gibi sera gazı emisyonlarının artmasına sebep olduğundan biyoyakıt gibi alternatif enerji kaynaklarına yönelimin artmasına sebep olmuştur. Bu çalışmada, Biyoyakıt üretiminde dünyada lider konumda olan üç ülke; Amerika Birleşik Devletleri, Brezilya ve Almanya’nın ülkelerinde biyoyakıt üretimi, karbon emisyonu ve ekonomik büyüme arasında nedensellik ilişkisinin test edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 1991-2013 dönemi için, biyoyakıt üretimi, kişi başına düşen karbondioksit emisyonu, ve kişi başına düşen Gayrisafi Yurt İçi Hasıla yıllık verilerine, önce Birim kök testi, daha sonra Johansen Eşbütünleşme testi ve son olarak da Granger Nedensellik Testi uygulanmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre, Amerika’da büyüme ile karbon emisyonu arasında çift yönlü ve uzun dönemli bir nedensellik ilişkisi, biyoyakıt üretiminden büyümeye doğru tek yönlü ve biyoyakıt üretiminden karbon emisyonuna doğru tek yönlü bir ilişki tespit edilmiştir. Brezilya’da büyümeden biyoyakıt üretiminde doğru bir nedensellik ilişkisi tespiti edilmiş olup, ters yöndeki ilişkiler de dahil olmak üzere büyüme, karbon emisyonu arasında herhangi bir ilişki tespit edilememiştir. Almanya’da karbon emisyonundan büyümeye doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisi ve karbon emisyonu ile biyoyakıt üretimi arasında çift yönlü bir nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir.  

___

Acar, M. (2014), “İç Anadolu Bölgesinin Yenilenebilir Enerji Kaynakları Potansiyeli ve Enerji Bitkileri Tarımı”. Enerji Tarımı ve Biyoyakıtlar 4. Ulusal Çalıştayı, 28-29 Mayıs 2014, 101- 108, Samsun. Altıntaş, H. (2013), "Türkiye'de Birincil Enerji Tüketimi, Karbondioksit Emisyonu ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Eş - Bütünleşme ve Nedensellik Analizi". Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8, 263-294. Ar, F. (2007), “İkinci Kuşak Biyoyakıtlar-Biyorafineriler”, Biyoyakıtlar ve Biyoyakıt Teknolojileri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, TMMOB Kimya Mühendisleri Odası Yayını, 12-13 Aralık 2007, Ankara. Bayraç, H. N. (2010), “Enerji Kullanımının Küresel Isınmaya Etkisi ve Önleyici Politikalar”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 229-259. Bayraç, H.N. (2011), “Küresel Biyoyakıt Politikaları ve Türkiye”, TMMOB Makine Mühendisleri Odası, VI. Yeni ve Yenilenebilir Enerji Kaynakları Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 21-22 Ekim 2011, Kayseri, 182-196. BP, Statistical Review of World Energy 2011, London: 2011. BP, Statistical Review of World Energy 2016, London: 2016. Dağdelen, D. (2015), “Küresel Biyoyakıt Politikalarının AB ve Türkiye Açısından Değerlendirilmesi”, AB Uzmanlık Tezi, T.C. Gıda, Tarım Ve Hayvancılık Bakanlığı, Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü, Ankara. Goldemberg, J. (2007), “Ethanol for a Sustainable Energy Future”, Science, 315(5813), 808-810. Franco, J., Levidow, L., Fig, D., Goldfarb, L., Hönicke, M. ve Luisa Mendonça, M. (2010), “Assumptions in the European Union Biofuels Policy: Frictions with Experiences in Germany, Brazil and Mozambique”, The Journal of peasant studies, 37(4), 661-698. Gökçe, A. (2002), “İMKB’de Fiyat-Hacim İlişkisi: Granger Nedensellik Testi”, Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 3, 43-48. Granger, C. W. J. (1969), "Investigating Causal Relations by Econometric Models and Cross Spectral Methods", Econometrica, 37, 424-438. Granger, C. W.J. (1988), “Causality, Cointegration, and Control”. Journal of Economic Dynamics and Control, 12(2), 551-559. Kızılaslan, N. ve Ünal,T. (2014), "Türkiye ve Avrupa Birliği’nde Biyoyakıt, 1.Enerji Tarımı ve Biyoyakıtlar, 4, 28-29. Loganathan, N.,Shahbaz, M. ve Taha, R. (2014), “The Link Between Green Taxation and Economic Growth on CO2 Emissions: Fresh Evidence from Malaysia”. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 38, 1083–1091. Lotfalipour, M. R.,Falahi, M. A. ve Ashena, M. (2010), “Economic Growth, CO2 Emissions, and Fossil Fuels Consumption in Iran”, Energy, 35(12), 5115–5120. Menyah, K. ve Wolde-Rufael, Y. (2010), "Energy Consumption, Pollutant Emissions and Economic Growth in South Africa", EnergyEconomics, 32(6), 1374-1382. Özertan, G.(2007), “Biyoyakıtlar Türkiye İçin Ne İfade Ediyor?” Boğaziçi Üniversitesi, Araştırma Raporu, http://www.econ.boun.edu.tr/public_html/RePEc/pdf/200723.pdf, Erişim: tarihi: 10.12.2016. Sabancı, A., Ören, M.N., Yaşar, B., Öztürk, H.H.ve Atal, M., (2010), “Türkiye’de Biyodizel ve Biyoetanol Üretiminin Tarım Sektörü Açısından Değerlendirilmesi” Ziraat Mühendisleri Odası 7. Teknik Kongresi, Ankara, 2, 933-953. Üstün, G. Ekrem, ve Genç, B. (2015), "Dünya’da ve Türkiye’de Biyoyakıtların Durumu,"Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 29(2), 157-164. Tyner, W. E. (2008), “The U.S. Ethanol and Biofuels Boom: Its Origins, Current Status and Future Prospects”, Bioscience, 58(7), 646-653. Zhang, X. P. ve Cheng, X. M. (2009), "Energy Consumption, Carbon Emissions and Economic Growth in China", Ecological Economics, 68(10), 2706-2712. İNTERNET KAYNAKLARI Global Carbon Atlas http://www.globalcarbonatlas.org/, 11 Aralık 2016 T.C. Enerji Bakanlığı http://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Biyoyakit, Erişim Tarihi: 15.10.2016. US Energy Information Administration (2015), http://www.eia.gov, Erişim Tarihi: 15.11.2016. Worldbank, http://databank.worldbank.org/data/reports.aspx?source=world-development-indicators Erişim: 11.11.2016.