ÖRGÜT KÜLTÜRÜ: BİLİM VE SANAT MERKEZLERİ ÖRNEĞİ

Bu araştırmanın amacı Bilim ve Sanat Merkezi (BİLSEM) yöneticilerinin örgüt kültürü algılarını belirlemektir. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmada veriler, Harris ve Moran tarafından geliştirilen ve Türkçe’ ye uyarlaması yapılan “Örgüt Kültürü Envanteri” ile toplanmıştır. Araştırmanın evrenini, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Türkiye’ de 80 il merkezinde görev yapan toplam 171 BİLSEM müdür (96) ve müdür yardımcıları (75) oluşturmaktadır. Araştırmada hedef evrene ulaşılması amaçlanmıştır. Bu amaçla araştırma örneklem belirleme yöntemi olarak ise tam sayım örnekleme hedeflenmiştir. Ancak toplam 112 yöneticiye (68 müdür ve 44 müdür yardımcısı) uygulanabilmiş ve bu formlar üzerinden analizler yapılmıştır. Verilerin analizinde; cinsiyet, görev, kurumda çalışma süresi ve eğitim durumu değişkenlerine göre t-testi analizi yapılmıştır. Yöneticilerin görev değişkenine göre örgüt kültürü algıları arasında anlamlı bir farklılık saptanmışken, diğer değişkenlere göre anlamlı bir farklılık saptanamamıştır. BİLSEM’ lerde örgüt kültürünün güçlendirilmesi amacıyla yaratıcılığı teşvik edecek, destekleyici ortamlar hazırlanabilir.

___

  • Aydın, M. (2010). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu.
  • Balcı, A.(2016). Açıklamalı eğitim yönetimi terimleri sözlüğü. Ankara: Pegem.
  • Berberoğlu, G. N. (1990). Örgüt kültürü ve yönetsel etkinliğe katkısı. AÜ İİBF Dergisi, 8(1-2), 153-161.
  • Bolman, L. G. ve Deal, T. E. (2013). Organizasyonları yeniden yapılandırmak (A. Aypay ve A. Tanrıöğen, Çev.). Ankara: Seçkin.
  • Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem.
  • Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem.
  • Cheng, Y. C. (1993). Profiles of organizational culture and effective schools. School Effectiveness and School Improwement, 4(2), 85-110.
  • Çelik, V. (2009). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara: Pegem.
  • Fındıklı, M. A. ve Pınar, İ. (2004). Örgüt kültürü algısı ve örgütsel çift yönlülük ilişkisi: Örgütsel düzeyde bilgi paylaşımının aracılık etkisi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 21(1), 155-171.
  • Gaziel, H. H. (1997). Impact of school culture on effectiveness of secondary schools with disadvantaged students. The Journal of Educational Research, 90(5), 310-325.
  • Genç, Ayşe H. (2000), Predicting innovative team climate: The role of organizational culture. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Güçlü, N. (2003). Örgüt kültürü. Manas Journal of Social Studies, 3(6), 147-159.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, C. G. (2015). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama (S. Turan, Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
  • Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel.
  • Kartarı, A. (2014). Kültür, farklılık ve iletişim. İstanbul: İletişim.
  • Kırel, Ç. (1989). Anadolu Üniversitesi’ nin kültürel yapısında meydana gelen değişmeler. AÜ İİBF Dergisi, 7(1), 349-367.
  • Koşar, S. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin gücü kullanma stilleri ile örgüt kültürü arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Köse, S., Tetik, S. ve Ercan, C. (2001). Örgüt kültürünü oluşturan faktörler. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 7(1), 219-242.
  • MEB (2013). Özel Yetenekli Bireyler Strateji ve Uygulama Planı 2013-2017. 10/01/2017 tarihinde https://abdigm.meb.gov.tr/projeler/ois/005.pdf adresinden alınmıştır.
  • MEB, (2015). Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. 10/01/2017 tarihinde http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2015_09/18101802_bilimvesanatmerkezleriynergesi.pdf adresinden alınmıştır.
  • MEB (2016). 2016-2017 Bilim ve Sanat Merkezleri Öğrenci Tanılama Kılavuzu. 30/12/2016 tarihinde https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_10/11093901_bilim_ve_sanat_merkezleri__20162017_kilavuzu.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Özdemir, S. (2012). İlköğretim okullarında okul kültürü ile örgütsel sağlık arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(4), 599-620.
  • Robbins, S. P. ve Judge, T. A. (2015). Örgütsel davranış (İ. Erdem, Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
  • Schein, E. (1984). Coming to a new awareness of organizational culture. Sloan Management Review, 25(2), 3-16.
  • Sezgin, F. (2012). Okul yöneticisi ve liderlik; okul kültürü ve yönetimi kavramı. Servet Özdemir (Ed.), Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi içinde (s. 124-157). Ankara: Pegem.
  • Smircich, L. (1983). Concepts of culture and organizational analysis. Administrative Science Quarterly, 28(3): 339-358.
  • Şahin, A. (2010). Örgüt kültürü-yönetim ilişkisi ve yönetsel etkinlik. Maliye Dergisi, 159, 21-35.
  • Şişman, M. (2007). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem.
  • Terzi, A. R. (1999). Özel ve devlet liselerinde örgüt kültürü. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Terzi, A. R. (2000). Örgüt Kültürü. Ankara: Nobel.
  • Terzi, A. R. (2005). İlköğretim okullarında örgüt kültürü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 11(3), 423-442.