Yusuf ÇAMLICA, Esra PEKOĞLU, Şakir Necat YILMAZ

Thiacloprid ve D-Tubokurarin’in Kurbağa İskelet Kası Üzerine Ultrastrüktürel Etkileri

Bu çalışmada, neonikotinoid bir insektisit olan thiacloprid ve bir neonikotinoid insektisit antagonisti olan d-tubokurarin’in Pelophylax ridibundus iskelet kası üzerine meydana getirdiği ultrastrüktürel değişiklikler incelendi. Kurbağalar spinal hale getirildikten sonra gastrokinemius kası izole edilmiştir. Kas doku 120 dakika boyunca 1×10-3 , 1×10-4 , 1×10- 5 ve 1×10-6 M olmak üzere dört farklı konsantrasyonda thiacloprid çözeltisi ile muamele edildi. Ayrıca, kas dokuları üzerine 1x10-4 M d-tubokurarin ile 1x10-5 M thiacloprid karışımı ve 1x10-5 M d-tubokurarin ile 1x10-6 M thiacloprid karışımı 120 dakika süresince uygulandı. Kontrol grubundaki kas dokuları 120 dakika boyunca Ringer çözeltisinde bekletildi. Tüm deney gruplarında agonist ve antagonistin etkileri eşit sayıda denek üzerinde çalışıldı (n=3). Elektron mikroskobu ile yapılan histolojik incelemeler sonucunda, kontrol grubunda herhangi bir dejenerasyon bulgusuna rastlanmadı. Thiacloprid’in 10-3 ve 10-4 M olarak uygulanan yüksek dozlarında, kas dokusunun sarkomer bütünlüğünün bozulduğu, miyofibrillerin ayrıldığı ve mitokondriyonların şiştiği tespit edildi. Diğer doz gruplarında ise daha hafif düzeyde dejenerasyon bulguları gözlendi.

Anahtar Kelimeler:

İskelet kası, kurbağa, thiacloprid, d-tubokurarin

PDF

___

Feng, S., Kong, Z., Wang, X., Zhao, L., Peng, P. 2004. Acute Toxicity and Genotoxicity of Two Novel Pesticides or Amphibian Rana N. Hallowell, Chemosphere, 56,457-463.
Goyal, S., Sandhu, H. S., Brar, R. S. 2010. Histopathological Alterations Induced after Oral SubAcute Thiacloprid Toxicity in Gallus domesticus. Veterinarski Arhiv., 80(5),673-682.
Güner, U. 2014. Toksikoloji. Trakya Üniversitesi Fen Fakültesi, 2. Versiyon, Edirne, s:186-189.
Hayat, M.A. 2000. Principles and Techniques of Electron Microscopy Biological Applications. Cambridge University Press, 4th Edition, Cambridge, United Kingdom, pp.543.
Kagabu, S. 1997. Chloronicotinyl Insecticides-Discovery, Application and Future Perspective. Rev.Toxicol., 1, 75-129.
Kagabu, S., Akagi, T. 1997. Quantum Chemical Consideration of Photostability of Imidacloprid and Related Compounds. J. Pestic. Sci., 22(2), 84-89.
Kagabu, S., Medej, S. 1995. Stability Comparison of Imidacloprid and Related Compounds Under Stimulated Sunlight, Hydrolysis Conditions and to Oxygen. Biosci. Biotechnol. Biochem., 59(6), 980-985.
Kumargal, D., Çömelekoğlu, Ü., Aşkın, A. 2008. Nikotin ve Antagonisti Mecamylaminin Kurbağa (Rana ridibunda) İskelet Kası Üzerine Etkileri. Mersin Univ. Saglık Bilim. Derg., 1(3),14-20.
Lu, F.C. 1996. Basic Toxicology. Taylor and Francis Press, Washington, pp.358.
MacMahon, B. 1994. Pesticide Residues and Breast Cancer. J. Natl. Cancer Inst., 86, 572-573.
Mullins, J. W. 1993. Imidacloprid: A New Nitroguanidine Insecticide. Am. Chem. Soc. Symp. Ser., 524, 183-198.
Nasiruddin, M., Mordue, A.J. 1993. The Effect of Azadirachtin on the Midgut Histology of the Locusts, Schistocerca gregaria and Locusta migratoria. Tissue and Cell., 25(6), 875-884.
Nauen, R. 1995. Behaviour Modifying Effects of Low Systemic Concentrations of Imidacloprid on Myzus Persicae with Special Reference to an Antifeeding Response. Pestic. Sci., 44(2), 145-153.
Osterauer, R., Köhler, H.R. 2008. Temperature-Dependent Effects of the Pesticides Thiacloprid and Diazinon on the Embryonic Development of Zebrafish (Danio rerio). Aquat. Toxicol.,86, 485-494.
Pimentel, D., Greiner, A., Bashore, T. 1998. Economic and Environmental Costs of Pesticide Use, J. Rose (ed), Environmental Toxicology: Current Developments, Gordon and Breach Science Publisher, UK, p.121-187.
Pollet, I., Bendell-Young, L., I. 2000. Amphibians as Indicators of Wetland Quality. Environ. Toxicol. Chem., 19, 2589-2597.
Rajini, V. P. S. 2014. Oral Exposure to the Organophosphorus Insecticide, Monocrotophos Induces Intestinal Dysfunction in Rats. Food Chem. Toxicol., 71, 236-243.
Stenersen, J. 2004. Chemical Pesticides: Mode of Action and Toxicology. CRC Press, Florida, p.276.
Tomizawa, M., Casida, J. E. 2003. Selective Toxicity of Neonicotinoids Attributable to Specificity of Insect and Mammalian Nicotinic Receptors. Annu. Rev. Entomol., 48: 339-64.
Tomizawa, W., Yamamoto, I. 1993. Structure-Activity Relationships of Nicotinoids and Imidacloprid Analogs. J. Pestic. Sci., 18(1), 91-98.
Toros, S., Maden, S., Sözeri, S. 1999. Tarımsal Savaş Yöntem ve İlaçları. Ankara, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, s: 27-42.
Vohra, P., Khera, K.S., Sangha G.K. 2014. Physiological, Biochemical and Histological Alterations Induced by Administration of Imidacloprid in Female Albino Rats, Pestic. Biochem. Physiol., 110, 50-56.
Vural, N. 2005. Toksikoloji. Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları, No: 73, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara, s: 334-377.
Wang, K., Pang, S., Mu, X., Qi, S., Li, D., Cui, F., Wang, C. 2015. Biological Response of Earthworm, Eisenia fetida, to Five Neonicotinoid Insecticides. Chemosphere, 132:120-126.
Ware, G. W., Whitacre, D. M. 2004. An Introduction to Insecticides. The Pesticide Book, 6th Ed. pp: 1341.
Zwart, R., Oortgiesen, M., Vijverberg, H. P. 1992. The Nitromethylene Heterocycle 1-(pyridin-3-yl-methyl)-2-Nitromethylene-Imidazolidine Distinguishes Mammalian from Insect Nicotinic Reseptor Subtypes. Eur. J. Phar., 228(2-3), 165-169.
Zwart, R., Oortgiesen, M., Vijverberg, H. P. 1994. Nitromethylene Heterocycles: Selective Agonists of Nicotinic Receptors in Locust Neurons Compared to Mouse N1E-115 and BC3H1 cells, Pestic. Biochem. Physiol., 48, 202-213.