EVLİLİKTE BAĞIŞLAMA ÖLÇEĞİ-OLAY: TÜRKÇE’YE UYARLAMA, GEÇERLİK ve GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu çalışmanın amacı, Fincham, Beach & Davila tarafından 2004 yılında geliştirilen Evlilikte Bağışlama Ölçeği-Olay “Marital Forgiveness Scale-Event”ın Türkçe formunun evli bireylerde kullanılmak üzere psikometrik özelliklerinin sınanmasıdır. Araştırmanın örneklemini 18-64 yaşları arasındaki 521 evli birey oluşturmaktadır. Ölçeğin Türkçe formu istatistiksel analizler kullanılarak, faktör yapısı, ölçüt geçerliği, iç tutarlılığı, madde analizi (düzeltilmiş madde-toplam korelasyonu, alt %27-üst %27 t testi) açısından değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre ölçek orjinalinde olduğu gibi 9 maddelik bir yapıya sahiptir. Ayrıca ortak faktör varyansının .55 ile .76 arasında değiştiği, Kaiser Meyer Olkin sonucunun .782 olduğu, doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarının mükemmel ve kabul edilebilir seviyelerde olduğu saptanmıştır. Bu araştırma, Evlilikte Bağışlama Ölçeği-Olay’ın yurtiçinde uygulanabilir psikometrik özellikler taşıdığını ve evli bireylerde bağışlama düzeyini belirlemek amacıyla kullanılabilir olduğunu ortaya koymaktadır. 

___

  • Alpay, A. (2009). Yakın ilişkilerde bağışlama: bağışlamanın, bağlanma, benlik saygısı, empati ve kıskançlık değişkenleri yönünden incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Atçeken, M. (2014). Dindarlık, evlilik doyumu ve kişilik özelliklerinin bağışlama ile ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Bayram, N. (2016). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş Amos Uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitapevi. S.71.
  • Bugay A. (2010). Investigation of social-cognitive, emotional and behavioral variables as predictors of self-forgiveness. A thesis submitted to the graduate school sciences of Middle East Techical University, Ankara
  • Bugay, A. (2014). Measuring the differences in paırs' marital forgiveness scores: construct validity and links with relationshıp satisfaction. Psychological Reports: Relationships & Communications, 114, 2, 1-12.
  • Bugay, A. & Demir, A. (2010a). A Turkish version of heartland forgiveness scale. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 1927-1931.
  • Bugay, A. & Demir, A. (2010b). The features of transgression as predictors of forgiveness of others. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal,4, 35, 8-17.
  • Bugay, A. & Demir, A. (2012). Affetme arttırılabilir mi? Affetmeyi geliştirme grubu. Türk psikolojik danışma ve rehberlik dergisi, 4 (37), 96-106.
  • Bugay, A. & Mullet, E. (2013). Conceptualizing forgiveness, granting forgiveness, and seeking forgiveness: a Turkish-French comparison. Review of European Studies, 5, 5, 187.
  • Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Çivan, İ. (2013). Üniversite öğrencilerinin kişilerarası ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmaları ve başkalarını bağışlama davranışlarının incelenmesi. (Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Çitil, C. & Durmuş, E. (2015). Why Don’t Women Forgive. The Journal of International Social Research, 8, 36, 507-517.
  • Çoklar, I. (2014). Kişilik özellikleri ile bağışlama eğilimleri arasındaki ilişkinin intikam güdüsü ve adalet duyarlılık temelinde incelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Çoklar, I. ve Dönmez, A. (2014). Kişilerarası ilişkilerde bağışlama üzerine bir gözden geçirme. Nesne, 2, 4, 33-54.
  • Demir, Y., Atli, A. ve Kış, A. (2018). Medeni duruma göre empatinin meta-analitik olarak incelenmesi. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 8(2), 431-440.
  • Demir, Y. ve Durmuş, E. (2015). Uzun evlilikler: Bir yastıkta kırk yıl. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(36), 636-645.
  • Enright R.D. & The Human Development Study Group (1996). Counseling within the forgiveness triad: On forgiving, receiving forgiveness, and self-forgiveness. Counseling and Values, 40, 107-126.
  • Enright, R.D., & Coyle, C.T. (1998). Researching the process model of forgiveness within psychological interventions. In E. L. Worthington (Ed.), Dimensions of forgiveness: Psychological research and theological perspectives. Templeton Foundation Press, Philadelphia.
  • Enright, R.D., Rique, J. & Freedman, S.R. (1998). The psychology of interpersonal forgiveness. Exploring Forgiveness (46-62 içinde). Madison, WI: The University of Wisconsin Press. Erişim Adresi: https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=TwnxRMunnqEC&oi=fnd&pg=PA46&dq=The+psychology+of+interpersonal+forgiveness&ots=9Cv4FBFpqR&sig=PPiD3dOTDaRvVdXOY8BW8Ci14wM&redir_esc=y#v=onepage&q=The%20psychology%20of%20interpersonal%20forgiveness&f=false.
  • Enright, R. (2005). Forgiveness is a choice. American sychologıcal association. Washington.DC.
  • Erkan, Z. (2015).  Adaptation of the marital offence-specific forgiveness scale for use in a turkish cultural context. Social Behavior and Personality: an international journal. 43,  7, 1057-1070 Erişim Adresi: http://www.ingentaconnect.com/content/sbp/sbp/2015/00000043/00000007/art00001.
  • Ermumcu, E. (2014). Evli çiftlerde bağışlama sürecinin bağlanma, stresle başa çıkma, empati ve bazı demografik değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Ersanlı, K. & Batık, M.V. (2015). Affetme ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Internatinol periodical for the languages. Literature and history of Turkish. 10, 7, 19-32.
  • Fincham, F.D. (2000). The kiss of the porcupines: From attributing responsibility to forgiving. Personal Relationships, 7, 1-23.
  • Fincham, F. D., & Beach, S. R. (2002). Forgiveness in marriage: Implications for psychological aggression and constructive communication. Personal Relationships, 9, 3, 239-251.
  • Fincham, F. D., Paleari, F., & Regalia, C. (2002). Forgiveness in marriage: The role of relationship quality, attributions, and empathy. Personal Relationships, 9, 1, 27-37.
  • Fincham, F. D., Beach, S. R., & Davila, J. (2004). Forgiveness and conflict resolution in marriage. Journal of Family Psychology, 18, 1, 72.
  • Fincham, F. D., Hall, J. H., & Beach, S. R. (2005). Til lack of forgiveness doth us part: Forgiveness in marriage. Handbook of forgiveness, (s. 207-226 içinde). New York: Wiley.
  • Giray, F.S. (2009). Suç işlemiş ve işlememiş ergenlerin adil dünya inancı ve bağışlayıcılık tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Güriş, S. & Astar, M. (2014) Bilimsel araştırmalarda SPSS ile istatistik. İstanbul: Der Yayınevi.
  • Greenberg L. Warwar S., Malcom W. (2010). Journal of marital and family therapy. 36, 28–42. Erişim Adresi: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1752-0606.2009.00185.x/full.
  • Hambleton, R. K., Merenda, P. F., & Spielberger, C. D. (Eds.). (2004). Adapting educational and psychological tests for cross-cultural assessment. Psychology Press.
  • McCullough, M. (2000). Forgiveness as Human Strength: Theory, Measurement, and Links to Well-Being. Journal of Social and Clinical Psychology, 19, 1; Psychology Module.
  • McCullough, M. E., Pargement, K. I. & Thoresen, C. E. (2001). Forgiveness Theory, Research and Practice. A Division of Guilford Publications (s 100 içinde), Inc. New York.
  • McCullough, M. E, Bellah, C.G. Kilpatric, S. D.& ., Fincham, F. D., & Johnson, J.L. (2001). Vengefulness: relationship with forgiveness, rumination, well-being and the Big Five. Personality and Social Psychology Bulletin, 27, 601-610.
  • McCullough, M.E., Pargamen, K. I., & Theorysen, C.T (2000). The psychology of forgiveness: History, conceptual issues, and overwiew. Forgiveness: Theory, research, and practice. New York: Guildford.
  • Özdamar, K. (2017). Eğitim, sağlık ve davranış bilimlerinde ölçek ve test geliştirme yapısal eşitlik modellemesi. Eskişehir: Nisan.Salman, N., & Uzunboylu, H. (2011). Eşlerin Boşanma Nedenleri ve Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Pawlikowski M, Altstötter-Gleich C, Brand M. (2013). Validation and psychometric properties of a short version of Young’s Internet Addiction Test. Comput Human Behav, 29, 3, 1212-1223
  • Sarıçam, H., & Akın, A. (2013). The Turkish version of the Trait Forgiveness Scale: The study of validity and reliability. Journal of Hasan Ali Yücel Education Faculty-HAYEF, 10, 2.
  • Savci, M., & Aysan, F. (2017). Technological addictions and social connectedness: Predictor effect of Internet addiction, social media addiction, digital game addiction and smartphone addiction on social connectedness. Dusunen Adam: Journal of Psychiatry & Neurological Sciences, 30, 3, 202-216.
  • Sheldon, P., Petty, E. & Lessley, J. (2014). You Did What? The Relationship Between Forgiveness Tendency, Communicaiton of Forgiveness, and Relationship Satisfaction in Married and Dating Couples. Communication Reports. Erişim Adresi: http://www.tandfonline.com/loi/rcrs20.
  • Snyder, C.R. & M.E. McCullough. (2000). A positive psychology field of dreams. Journal of Social and Clinical Psychology. 19, 151–160.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Allyn & Bacon/Pearson Education.
  • Taysi, E. (2007). “İkili iliskilerde bağıslama: İliski kalitesi ve yuklemelerin rolü”. (Yayınlanmamıs Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Taysi, E. Curun, F. & Orcan, F. (2015). Hope, anger and depressiyon as meditors for forgiveness and social behaivor in Turkish childeren. The journol of psychology. Interdisciplinary and applied.. Doi: 10.1080/00223980.2014.881313, 377-393.
  • Taysi, E.& Orcan F. (2015). The conceptualisation of forgiveness among Turkis childeren and adolescents. International journal of psychology. Doi: 10.1002/ijop.12237, 1-9.
  • Taysi, E. & Vural, D. (2015). Forgiveness education for fourth students in Turkey. Child Ind Res. Doi: 10.1007/s12187-015-9364-9.
  • Turan, İ, Şimşek, Ü. & Aslan, H. (2015) Eğitim araştırmalarından likert ölçeği ve likert-tipi soruların kullanımı ve analizi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 30, 186-203
  • Yıldırım, A. (2009). Bağlanma stilleri ile bağışlama arasındaki ilişkide sorumluluk yüklemelerinin aracı rolü. Yüksek Lisans Tezi Hacettepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsi, Ankara.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-0493
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

ORTAÖĞRETİM ÖĞRETMENLERİNİN SINIF YÖNETİMİ BECERİLERİ

Buşra SARI, Mustafa BAYRAKCI

GÖRME ENGELLİ BİREYLERİN YABANCI DİL KELİME BİLGİLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ: TASARIM TABANLI ARAŞTIRMA YAKLAŞIMI

Abdülmenaf GÜL, Tuğba KAMALI ARSLANTAŞ, Nehir YASAN, Cemil YURDAGÜL, Zahide YILDIRIM

KAYNAŞTIRMA SINIFI ÖĞRETMENLERİNİN İLKOKUL DERS KİTAPLARINDA VE DERSLERDE İLLÜSTRASYON KULLANIMINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Elif SAZAK, Meral PER, Orhun TÜRKER

ÖZ-ŞEFKAT ÖLÇEĞİ KISA FORMU’NUN TÜRKÇE UYARLAMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Musa YILDIRIM, Tuğba SARI

ÖZEL YETENEKLİ VE NORMAL GELİŞİM GÖSTEREN ÖĞRENCİLERİN AHLAKİ KİMLİK VE ÖZGECİLİK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Adnan ÖZBEY, Fatıma Firdevs ADAM KARDUZ

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN PSİKOLOJİK DANIŞMADAN BEKLENTİLERİ: CİNSİYET, PSİKOLOJİK YARDIM ALMA DENEYİMİ, PSİKOLOJİK YARDIM ALMAYA İLİŞKİN TUTUM VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİNİN ROLÜ

Melike KOÇYİĞİT, Burcu PAMUKÇU

GRAFİK TASARIM KAVRAMINA İLİŞKİN YAPILAN TEZLERİN KARŞILAŞTIRMALI SAYISAL ANALİZİ: YÖK TEZ MERKEZİ VE OATD VERİTABANLARININ KIYASLANMASI

Emrehan GÜLTEKİN, Gözde SEZEN GÜLTEKİN

OKUL MÜDÜRLERİNİN ZÜMRE ÇALIŞMALARINI YÖNETEBİLME DURUMU

Şenyurt YENİPINAR

SINIF ÖĞRETMENLİĞİ ÖĞRENCİLERİNİN KONUŞMA KAYGILARININ İNCELENMESİ

Oğuzhan KURU

OKUL ÖNCESİ EĞİTİM ÖĞRETMENLERİNİN KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİNDE ÖZ-YETERLİK ALGILARI VE HİZMETİÇİ EĞİTİM GEREKSİNİMLERİ: BİR KARMA YÖNTEM ÇALIŞMASI

Nesrin SÖNMEZ, Serpil ALPTEKİN, Bayram BIÇAK