DÖRDÜNCÜ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL BECERİLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Çocukların okul yıllarında sosyal becerileri kazanabilmeleri çeşitli faktörlerle ilişkilidir. Bu ilişkileri belirlemek sosyal becerileri çocuklara kazandırmada ve sosyal becerilerin ne derece kazandırıldığını ölçmede yol gösterici olabilir. Bu araştırmanın amacı, ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin sosyal becerilerini cinsiyet, anne ve baba eğitim durumu, kardeş sayısı, doğum sırası, evde birlikte yaşadığı kişiler tarafından sevilme algısı, sınıf öğretmeni tarafından sevilme algısı, okulda sosyal etkinliklere katılma durumu, evde veya okulda olumlu davranışlarda bulunduğunda ödüllendirilme durumu ve akademik başarı gibi değişkenlere göre incelemektir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan Sosyal Beceri Ölçeği Kocayörük (2000) tarafından geliştirilmiştir. Araştırma sonucunda cinsiyet, evde birlikte yaşadığı kişiler tarafından sevilme algısı, sınıf öğretmeni tarafından sevilme algısı, okulda sosyal etkinliklere katılma durumu, evde veya okulda olumlu davranışlarda bulunulduğunda ödüllendirilme durumu gibi değişkenler ile sosyal beceri puanları arasında anlamlı farklılık görülmüştür. Öğrencilerin sosyal beceri düzeyleriyle Türkçe, Matematik, Fen Bilimleri, Sosyal Bilgiler, Müzik, Görsel Sanatlar, Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersi akademik başarıları arasında istatistiksel açıdan pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür.

___

  • Akkuş, Z. (2005). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin sosyal becerilerinin özsaygı ve denetim odağı ile ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Arslan, A. (2016). İlkokul birinci sınıf öğrencilerinin sosyal becerilerinin incelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giresun Üniversitesi.
  • Avcıoğlu, H. (2007). Sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması (4-6)Yaş. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,7(2),93-103.
  • Beştaş, D. (2015). Hareketli oyun etkinliklerinin 7-8-9 yaş çocuklarının sosyal davranışları üzerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem yay.
  • Çıngı, H. (1990). Örnekleme kuramı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Yayınları.
  • Çelik, N. (2007). Sosyal beceri eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin sosyal uyum düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Coşkun, N. (2011). İlköğretim 4. ve 5. sınıflarda sosyal beceri düzeyi ile sosyal bilgiler dersine yönelik tutumların çeşitli değişkenler açısından incelenmesi Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Dermez, G. H. (2008). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon Kocatepe Üniversitesi.
  • Durualp E. ve Aral, N. (2011). Oyun temelli sosyal beceri eğitimi. Ankara: Vize Yayıncılık.
  • Erbay, E. (2008). Okul öncesi eğitim alan ve almayan ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin sosyal becerilere sahip olma düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
  • Goleman, D. (2015). Sosyal zeka. Çeviren: Osman Deniztekin, İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Gülhan, G. (2012). 10-12 yaş grubu ilköğretim öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerine eğitsel oyunların etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri, Ankara.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Akara: Nobel yay.
  • Kaya, G. (2013). Parçalanmış aileye sahip çocukların sosyal beceri düzeylerinin çok boyutlu olarak incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Keskin, A. (2007). İlköğretim öğrencilerinin ders başarıları ile sosyal beceri durumlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
  • Kocayörük, A. (2000). İlköğretim öğrencilerinin sosyal becerilerini geliştirmede dramanın etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik A.B.D.
  • Koşay, A. (2013). Çocuk yuvasında ve çocuk evinde kalan korunmaya muhtaç çocuklar ile ailesi yanında yaşayan çocukların sosyal becerilerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Kurtulan, B. (2015). Erken çocukluk döneminde (4–7 yaş) bilişsel beceriler ile sosyal beceriler arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • McClellad, M. M., Morrison, F. J. & Holmes, D. L. (2000). Children at risk for early academic problems: The role of learning-related social skills. Early Childhood Research Quarterly, 15(3), 307-329.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı, Anakara (2017), s.3.
  • Onur-Serzer, G. (2014). İpuçları ve dönütlerle öğretmen ödüllerini artırmanın uygun olmayan ilkokul öğrenci davranışlarını azaltmadaki etkililiği. Yayınlanmamış doktora tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Samancı, O. ve Diş O. (2014). Sosyal becerileri zayıf olan ilkokul öğrencilerinin tutum ve davranışlarının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 573-590.
  • Sazcı, A. (2014). 9 ve 12 yaş grubu öğrencilerin yönetici işlevleri ile sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Serhatlıoğlu, B. (2012). Sosyal becerilerin kazanımı sürecinde örtük programın işlevi. Yayınlanmamış doktora tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
  • Sökezoğlu, D. (2010), Ritim, hareket ve şarkı öğretimi temelli müzik eğitiminin 7-11 yaş grubu çocuk yuvası öğrencilerinin sosyal gelişimleri üzerine etkisi (Afyonkarahisar İli örneği). Yayınlanmamış doktora tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Sungur, G. (2010). İlköğretim birinci sınıfa devam eden çocukların sosyal uyum ve becerilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Tagay, Ö. Baydan, Y. ve Voltan-Acar, N. (2010). Sosyal beceri programının (Blocks) ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi,3, 19-28.
  • Turan, S. B. (2013). 60-77 aylar arasındaki okul öncesi eğitim alan ve almayan çocukların matematik yeteneği ile sosyal becerilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
  • Uz-Baş, A. (2003). İlköğretim 4. ve 5. sınıflarda okuyan öğrencilerin sosyal becerileri ve okul uyumu ile depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Yurdakavuştu, Y. (2012). İlköğretim öğrencilerinde duygusal zeka ve sosyal beceri düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Yüksel, G. (1998). Sosyal Beceri Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(9), 39-48.
  • Yükselgün, Y. (2008). İlköğretim dördüncü ve beşinci sınıf öğrencilerinin internet kullanım durumlarına göre saldırganlık ve sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-0493
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

ÖĞRENCİ VE ÖĞRETMENLERİN GÖZÜNDEN YÜKSEKÖĞRETİMDE DİL ÖĞRENİMİNDE ÖĞRENEN ÖZERKLİĞİNİN İNCELENMESİ

Ali ÖZTÜFEKÇİ, Enisa MEDE

ÇOCUKLARDA YARATICILIĞIN GELİŞİMİNE İLİŞKİN BOYLAMSAL BİR ARAŞTIRMA

Güneş SALI

ÜSTÜN YETENEKLİ ÖĞRENCİ VELİLERİNİN BİLİM VE SANAT MERKEZİNDEN BEKLENTİLERİ VE KARŞILANMA DÜZEYLERİ

Serkan ÜNSAL, Abdullah ÇETİN, Mustafa YOĞURTÇU

ÖĞRETMENLERİN EŞLİ RUMİNASYON VE ÖZ- DUYARLIK DÜZEYLERİ İLE MESLEKİ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Begüm TOPRAK, Sakine Gülfem ÇAKIR

ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÇEVRİMİÇİ BİLGİ ARAMA STRATEJİLERİ İLE EĞİTSEL İNTERNET KULLANIM ÖZ-YETERLİK İNANÇLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Kevser HAVA

ORTAOKUL TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETMEN KILAVUZ KİTAPLARININ KULLANILMASI VE KULLANILMAMASINA İLİŞKİN BİR DURUM ÇALIŞMAS

Hasan Hüseyin MUTLU, Üzeyir SÜĞÜMLÜ, Enes ÇİNPOLAT

YABANCI DİL OLARAK İNGİLİZCE KULLANAN YAZARLARIN İNGİLİZCE YAZMAYA DAİR GÖRÜŞLERİNİN BİR METAFORİK ANALİZİ

Osman DÜLGER

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN OKULA BAĞLILIKLARININ OKULUN ÖZELLİKLERİ VE ÖĞRENCİLERİN KİŞİSEL DEĞİŞKENLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ

Emel TÜZEL İŞERİ, Burcu YAVUZ TABAK

ÖĞRENCİLERİN SOMUT OLMAYAN KÜLTÜREL MİRASA İLİŞKİN FARKINDALIKLARININ BELİRLENMESİ

Çağrınur SAĞ, Fatma ÜNAL

ORTAOKUL TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETMEN KILAVUZ KİTAPLARININ KULLANILMASI VE KULLANILMAMASINA İLİŞKİN BİR DURUM ÇALIŞMASI

Üzeyir SÜĞÜMLÜ, Hasan Hüseyin MUTLU, Enes ÇİNPOLAT