Mürvet AYDIN, Neslihan TOLA, Hakkı ÇOKNAZ

6. SINIFTA BEDEN EĞİTİMİ DERSİNDE UYGULANAN KUBAŞIK ÖĞRENME MODELİNİN ÖĞRENCİLERİN EMPATİK EĞİLİMLERİNE ETKİSİ

Bu çalışmanın amacı, kubaşık öğrenme ve anlatım yöntemi kullanılarak ortaokulda işlenen beden eğitimi derslerinin öğrenciler üzerindeki empatik eğiliminin etkisini belirlemektir. Bu amaçla, araştırmaya Bolu ilinde bulunan bir ortaokulun 6. sınıfında toplam 56 öğrenci (deney grubunda 29, kontrol grubunda 27) katılmıştır. Çalışmanın başında ve sonunda deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin empatik eğilimlerini ölçmek için Dökmen (1988) tarafından geliştirilen “Empatik Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının öntest puanları karşılaştırıldığında istatistiksel bir farkın olmadığı (p > 0.05), sontest puanları karşılaştırıldığında istatistiksel bir farkın olduğu (p < 0.001) tespit edilmiştir. Yapılan istatistiksel değerlendirmede deney grubunun grup içerisinde pozitif yönde istatistiksel bir farka rastlanırken (p < 0.05), kontrol grubunun grup içerisinde negatif yönde istatistiksel bir farka rastlanmıştır (p < 0.001). Bu bulgular sonucunda, kubaşık yöntemle işlenen beden eğitimi derslerinin öğrencilerin empatik eğilimlerini olumlu yönde geliştirdiği, anlatım yöntemiyle işlenen beden eğitimi derslerinin öğrencilerin empatik eğilimlerine etkisi olmadığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Beden Eğitimi, Öğretim Yöntemi, Empati

EFFECTS OF COOPERATİVE LEARNING METHOD USED IN 6th GRADE PE LESSON ON STUDENT’S EMPHATIC TENDENCIES

In order to measure the emphatic tendency of the students at the begining of the test who were in the control and experiment groups by using the ‘Emphatic Tendency Scale’ developed by Dökmen (1996). When the results of the pre-tests of control and experiment groups were compared, we encountered that there is no statistical difference (p>0.05), for the results of the final tests we encounted that there is a statistical difference (p<0.001). After this statistical evaluation, a statistical difference towards positive direction was detected (p<0.05), while a statistical difference towards negative difference was detected(p<0.001). As a result of these findings, it can be said that PE lessons taught with cooperative method improved student’s emphatic development in a positive way, while PE lessons taught with lecture method affected student’s emphatic development in a negative way.

Keywords:

Physical education, Teaching Methods, Empathy,

PDF

___

Akkoyunlu, F. (1987). Empatik eğilim ve ahlaki yargı, Psikoloji Dergisi, 6 (21), 91-97.
Büyükkaragöz, S. ve Çivi, C. (1997). Genel öğretim metodları. Konya : Öz Eğitim, Nadir Kitap
Çetin Ü. F. (2010). Ortaöğretim düzeyi gençlerde dindarlık empati ilşikisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Süleyman Demirel Üniversitesi, Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı, Isparta.
Dökmen, Ü. (1988).Empati kurma becerisi ile sosyometrik statü arasındaki ilişki. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 20, (1-2), 183-207.
Gelici, Ö., Bilgin, İ.(2011). İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin Tanıtımı ve Öğrenci Görüşlerinin İncelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1 (1), 40-70.
Gelici, Ö., Bilgin, İ.(2012). İşbirlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin cebir öğrenme alanındaki başarı, tutum ve eleştirel düşünme becerilerine etkileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1), 9-32
Good, T.L., Mulryan, C.& Mary, C. (1992). Grouping for Instruction in Mathematics: A Call for Programmatic Resarch on Small-Group Processes. In D. A. Grouws (Ed.), Handbook Of Research on Mathematics Teaching and Learning Macmillan: New York.
Gömleksiz, M. M. (1995). Kubasık öğrenme teknikleri, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 2.
Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık öğrenme temel eğitim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine deneysel bir çalışma. Adana: Baki.
Gömleksiz, M., Tümkaya, S. (1997). Kubasık öğrenme yönteminin sınıf öğretmenliği bölümü birinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları ile öğrenmeğe ders çalışma stratejileri üzerindeki etkisi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 16, (2), 162-185.
Güneş, B., Çoknaz, H. (2010). The effects of cooperative learning on the achievements of students in gymnastics ünit, H. Ü. Journal of Education, 39, 207-219.
Haywood K. (1989). Life span motor development. Champaing Human Kinetics. Pub Inc.
Işık D., Tarım K. & İflazoğlu, A. (2007). Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim 3. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1), 63-77.
Johnson, D.W., Johnson, R.T. (1989). Cooperation and Competition (Second edition). Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Johnson, D. W., Johnson R.T.(1991). Learning mathematics and cooperative learning lesson plans for teachers. Edina, Minnesota: İnteraction Book Company.
Koç H., Tekin A.(2011). Beden eğitimi derslerinin çocuklarda seçilmiş motorik özellikler üzerine etkisi. 7. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Kongresi (25-27 Mayıs), VAN YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayısı, 9-17
Kollu E. (2005). Kubaşık öğrenme tekniklerinden birlikte öğrenme tekniğinin 5. sınıf fen bilgisi dersinde öğrencilerin akademik başarıları ve arkadaşlık düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Mirzeoğlu, D. E. (2000). Voleybol dersindeki davranışların öğretiminde yapılanmacı öğrenme etkinliklerinin öğrenci erişi düzeyine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Öztürk F.(1998). Toplumsal boyutlarıyla spor. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
Panitz T. (1999). New Directions for Teaching and Learning, 18, 59. Pate R., Corbin C.& Pangrazi, B. (1998). Physical ctivitiy for young peopele. President’s Council on Physical Fitness and Sports Resarch Diges, 3, (3), 1- 6.
Sarıtaş M. (2000). İlköğretim okulları I.sınıf beden eğitimi dersi öğretimine yarışmalı öğrenme ve işbirlikli öğrenme yönteminin akademik başar bakımından etkileri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 44-52.
Slavin, R. (1980). Interaction in Small Groups. TheTheoreticalAnatomy of GroupLearning. Edited by Rachel Hertz-Lazarowitz. Cambridge Univesity Press.
Slavin, R.E. (1982). Combing Cooperative Learning And Individualized Instruction: Effects On Student
Mathematics Achievement,Attitudes And Behaviors.(ERIC No ED 220343 İnternet, Erişim Tarihi: 18.04.2011)
Slavin, R.E.(1989a) Cooperative Learning and Srudent Achievement. In R. Slavin (Ed.). School and Classroom Organization Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
Slavin, R.E.(1989b). School and Classroom Organization. Hillsdale. NJ: Lawrence Erlbaum.
Slavin R.E. (1990). Cooperative Learning: Theory, Research and Practice, Eaglewood Cliffs, N.J: Prentice Hall
Tamer K., Pulur A. (2001). Beden eğitimi ve sporda öğretim yöntemleri. Ada Matbaacılık Lit. Şirk. Ankara.
Yalçın, H. F. (1995). Beden eğitimi öğretmeni el kitabı, Gazi Üniversitesi Yayınları, Ankara.
Yıldırım, A. (2005). İlköğretim okulu yöneticilerinin empatik eğilim ve empatik becerileri ile çatışma yönetimi
stratejileri arasındaki ilişki. Ankara: Yargı Yayınevi.